Loading...
Recensies 2018

Ongehaast genieten met Linde

GRONINGEN – Het Belgische Linde is een opmerkelijke eend in de Altersonic bijt tijdens het Euronic gebeuren in Groningen. Achter deur A klinkt harde rock, achterdeur B swingende pop, beneden staat reggea, maar in de zaal waar Linde speelt is het introvert en valt de snelheid van al die andere podia weg voor de schoonheid die deze band op het podium brengt. Linde brengt wonderschone singersongwriter/folk liedjes die eigenlijk een doodstille zaal verdienen, maar zo’n showcase festival brengt de nodige geloop en rumoer met zich mee, al is het maar de bas die van een verdieping lager in de Drie Gezusters zich door de vloer heen werkt. Het is dus te hopen dat een podium, misschien we twee of drie, dit duo oppikt en ze stilte en een aandachtig publiek biedt in Nederland. Linde is zangeres en gitariste Linde Muylaert en even eens op gitaar Jeroen Huyzentruyt. Het duo zit op het podium niet naar het publiek, maar kijkt elkaar aan. Een ongewone opstelling die in negentig procent van de gevallen niet werkt, maar met de introverte muziek van Linde vergroot dit juist het gevoel dat je als toeschouwer mag binnenslippen op kousevoeten bij iets heel bijzonders. Bijzonder wordt het, want Linde is niet het doorsnee songwriters duo met “Ik hou van Jou” of “Wat is de wereld toch gemeen” liedjes. Nee de inspiratie van Linde ligt in de Mongoolse muziek. De opening ‘Eggs’ van daar nog niet onder. Het is wel een heel erg fraai gezongen lied en tevens heel sferisch en ongehaast. In de rest van het programma zijn die Mongoolse invloeden duidelijk wel merkbaar. Al was het maar in de titels, maar Linde slaagt er duidelijk in hun interpretatie van deze muziek over te brengen. Voor ‘Shagai’ neemt Linde Muylaert een soort handklepper ter hand en verzorgt daarmee percussie, terwijl Jeroen Huyzentruyt zijn gitaar bespeelt. Het is erg mooi, bij tijden erg gevoelig en vooral de stem van Muylaert weet te boeien en te roeren in liedjes als ‘Mighty Ovoo’, ‘Konguroi’ of ‘Medea’. Wat is dit fijne ingetogen, maar diep snijdende folk. Erg goed gedaan van dit Belgische duo dat duidelijk op een eigen, eigenzinnige, maar juiste weg zit kan na het afsluitende ‘Mr Goat’ worden geconstateerd.