Loading...
Recensies 2017

Meadowlark wordt beter en beter

GRONINGEN – Verschillende keren kwamen Kate McGill en Dan Broadley, het duo uit Bristol dat samen Meadowlark vormt er op terug. Het publiek van Podium Plataan luisterde stil en geconcentreerd. “We hebben nog nooit voor zo’n stil publiek gespeeld” en “In Engeland staan er altijd wel twee in de zaal die het diner van de avond bespreken.” Uiteindelijk was het na even wennen toch wel de conclussie dat het toch wel erg fijn was zo’n luisterpubliek op zo’n mooie locatie in de nieuwe favoriete stad van het duo. Het was dus even wennen om met het rustige ‘Pink Heart’ toch een fraaie start aan het optreden te geven. De liedjes zijn heerlijke prachtige electronische folky luisterliedjes, gebracht met intensiteit en terug gebracht naar zo klein mogelijk voor dit concert met McGill op keyboard en Broadley die nu en dan de gitaar ter hand pakt en op andere momenten zijn eigen verzameling keys heeft. Het is muziek om bij weg te dromen en om muisstil te blijven luisteren, wat het publiek ook prompt blijft doen. Als zaken op het podium nog beter op hun plek vallen komt ‘Parafinne’ uitstekend tot zijn recht. Wat opvalt is hoe mooi beide stemmen samen gaan ondanks dat ze heel verschilend zijn. McGill zoekt het hoog en ijl en daardoor mengt zich de aardse donkere stem van Broadley. McGill verzorgt de leadzang. Nadeel van zo’n stil luisterpubliek is dat elk foutje hoorbaar is. Een enkel momentje is de zang niet optimaal, maar dat is slechts zelden en absoluut niet storend. Hoe mooi de zang is blijkt wel in het erg gevoelige ‘That’s Live’. Veel liedjes van het nieuwe album ‘Postcards’ dat de band helaas niet bij zich heeft tot teleurstelling van het publiek. Ook mist in de aankondigingen de band de kans om naar de website te verwijzen, waar het album kan worden besteld en waar digitale ansichtkaarten kunnen worden verstuurd naar mensen uit het verleden. Een mooi vervolg op het liedje ‘Postcards’ dat op deze vroege avond prachtig is. Inmiddels is de band ontspannen en relaxed. De liedjes worden verder kort maar prima aan één gesproken, waarbij wel even moet worden opgelet dat de zin ook goed en helder moet worden afgemaakt. Van ‘Sunlight’, gaat het naar ‘Sattelite’ en het prachtige en erg gevoelige ‘Family Tree’. Dan concludeert het duo na ‘Fire’ wat de afsluiting had moeten zijn dat er nog vijf minuten over zijn. Het resulteert in prachtige uitvoeringen van ‘Fly’ en ‘Eyes Wide’ nummers van hun EP ‘Dual’. Stil schuift het publiek verder naar een volgende Noorderzon gebeurtenis. Onder de indruk Van wat ze hebben gezien en vooral gehoord.