Loading...
EurosonicInterviews 2020

Manuel Felder van The Gardener & The Tree: “ Eerlijk, oprecht en zonder filter”

SCHAFFHAUSEN – “‘69591, LAXA’ is niet enkel de locatie van Mossbo, Zweden. Het is ook de naam van het diverse debuutalbum van The Gardener & The Tree. Het is evenzeer een reflectie op het verleden van de Zwitserse band, als een venster op hun toekomst.’ 69591, LAXA’ is hun eerste langspeler, een kans voor de luisteraar om kennis te maken met hun authentieke en memorabele nummers.” Het zijn de zinnen waarmee Eurosonic deze vertegenwoordiger van focus land Zwitserland in de schijnwerpers zet voor hun showcase in de Hooghoudt Barn op vrijdag 17 januari. De band zelf komt uit Schaffhausen, een dromerig plaatsje aan de Rijn, vooral bekend om zijn Middeleeuwse centrum. Andere Eurosonic weetje dit jaar komt de Letse Evija Veberne uit de plek met de wijdste waterval, The Gardener & The Tree kunnen bogen op de grootste waterval van Europa. Zanger van de band is Manuel Felder, namens pianist Lucas Pfeifer, gitarist Patrik Muggli, Philippe Jüttner op bas en Daniel Fet op drums is Felder de aangewezen slagman om de pers te woord te staan.
“Ik werd absoluut van huis uit gestimuleerd vroeger om muziek te gaan maken”, gaat Manuel Felder eerst het pad der herinneringen op. “Mijn moeder had in Australië waar we woonden vroeger een oude gitaar staan. Ze vroeg ons altijd om op zondagen en bij speciale gelegenheden te zingen. Ieder jaar vond ik dat eigenlijk leuker en leuker worden. Natuurlijk waren er ook momenten dat je je als dood staat te schamen hoor, maar dat geeft niks. Als jongetje wist ik eigenlijk altijd al wel dat dit is wat ik graag wilde, muziek maken. Ik ben begonnen als keyboardspeler en heb in diverse bands verschillende instrumenten gespeeld. Mijn vrienden hebben me overgehaald om te gaan zingen en ik kan wel zeggen dat dat één van de beste beslissingen was uit mijn muzikale loopbaan.”
Rond 2012 ontstond The Gardener & The Tree als band. De bandleden hadden gevarieerde muzikale interesses die samen in één mal moesten passen. Er uit kwam een mix van folk en Indie Rock. “We hebben de sound van onze band samen gevonden. Ieder van de jongens heft daarover zijn input gehad en we hebben zo een fijne gezonde mix gekregen wat je vandaag de dag nog kunt beluisteren. We houden er nog steeds van. Het is een beetje als een wandeling hier door het landschap rondom Schaffhausen. Het uitzicht veranderd regelmatig als je op weg bent, maar het is toch nog hetzelfde landschap.” Het is aanleiding voor even een zijsprong, want Schaffhausen lijkt toch op het eerste gezicht niet de plek om de muzikale wereld vanuit te veroveren. “Nee “, bevestigt Felder aanvankelijk, “Het is niet de meest inspirerende plek. Schaffhausen is een klein slaperig stadje, maar er is elk jaar een groot muziek festival in de stad. Een heel cool festival met veel kansen voor nieuwe bands om zich te tonen en laten zien wat ze in huis hebben.” In de straten van de stad leerde The Gardener & The Tree spelen als straatartiesten. Een uitstekende leerschool. “Ik denk dat het er om draait dat je eerlijk, oprecht en zonder filter je muziek speelt en leert hoe je moet reageren op en met het publiek. Je moet op je best zijn met de minste middelen. Als mensen dan stoppen en aan de kant van de straat gaan staan luisteren, dat is een enorm compliment voor een muzikant. Als ze de drukke agenda van die dag even vergeten om naar jou te luisteren en met je mee te tappen op de muziek. Dat geeft je vertrouwen.”
The Gardener & The Tree in huis heeft recent met ‘69591, LAXA’ een plaat in de markt gezet. Via songwriting komen we bij de plaat terecht. “Liedjes ontstaan meestal als we samen komen. We kletsen wat over het leven of wat we meegemaakt hebben of juist over zaken waar we ons niet senang bij voelden of juist wel. Kijken terug op gebeurtenissen en oordelen achteraf nog eens of we dat wel goed hebben aangepakt. We jammen wat met elkaar en dan uiteindelijk hebben we vaak de basis voor een nieuw liedje in dat proces gevonden. De input van alle muzikanten vormt dan mede het liedje en dan schrijf ik de tekst met als begin die zaken die we besproken hebben. Het hangt ook heel erg af van je stemming. Er zijn dagen dat we een liedje in een uur of drie klaar hebben en ik ik de tekst er nog dezelfde dag bijschrijf en we het hebben opgenomen binnen een week.” Deze aanpak resulteerde in 2014 in de eerste EP en nu een nieuw album. “We hadden geen grote doelstellingen met het album, we zijn niet van die doelgerichte knapen. We hebben onze gedachten verzameld en onze inspiratie en dat zijn de liedjes geworden, denk ik zo, met meer of minder succes.” Het album verwijst naar een plek in Zweden. “De connectie was in de eerste plaats dat we wel zin hadden aan een avontuur en daar wel eens wilden kijken, maar die band is gegroeid. De mensen waren zo aardig en we hebben daar een hele hele hele leuke tijd gehad. Het past wel in onze dromerige toekomst plannen. De wereld rondreizen en onze muziek spelen. De nieuwe mensen die je leert kennen, de emoties, de adrenaline en onze liefde voor muziek is toch wat ons voortdrijft steeds dat podium op.”
Voor Eurosonic constateren we dan toch een wens om verder over de wereld, te beginnen met hun showcase in de Hooghoudt Barn op vrijdag 17 januari, te reizen en het gebrek aan doelgerichtheid. Dat wordt bevestigd door Manuel Felder. “Wat ik verwacht aan de zakelijk kant, als ik eerlijk ben, ik heb geen idee. Ik denk dat ons management dat wel voor ons uitvogelt. We willen gewoon een mooie tijd hebben en genieten van ons eerste optreden op Eurosonic . We zullen dat podium opgaan, zo zenuwachtig als het maar kan en hopelijk toch één of twee harten aanraken. Mensen hoeven niks in het bijzonder over ons te weten. Eerlijk gezegd is dat je jezelf kent veel belangrijker, want dan begrijp je echt veel van de zaken die in onze liedjes terugkomen en kun je je ermee identificeren, bijvoorbeeld een diep verlangen om ergens op deze wereld een thuis te vinden. Als je je in een stabiele fase in je leven bevindt, dan heb je de vrijheid om de wereld te ontdekken en genieten van de rijkdom die dat je geeft om te kunnen doen wat je maar wilt en je aan het einde van de dag tevreden kunt terug kijken, ” besluit Manuel Felder van het Zwitserse The Gardener & The Tree.