Loading...
Recensies 2016

Mandy Fer en Dave McGraw steeds evenwichtiger

AMEN – Het is fijn als je artiesten over een periode van tijd kunt volgen en je ziet hoe ze groeien in hun rol en elke keer weer stappen weten te zetten. Mandy Fer en Dave McGraw sloten in De Amer in Amen hun derde toer door Nederland af die in het teken stond van de presentatie van ‘Off Grid Lo-Fi’ hun nieuwe album dat binnenkort officieel verschijnt. Een album dat is opgenomen op een afgelegen eiland voor de Amerikaanse westkust met als belangrijkste gezelschap vier ezels en je kunt alleen maar concluderen… ezels zijn rock’n roll. De prachtige, soms haast verstilde folkliedjes van het duo had een zeer fikse scheut rock gekregen dat doorwerkte in zowel de oude nummers als de nieuwe liedjes en flink veel power gaf. Een ander aspect dat zich deed gelden was de rol van Mandy Fer. Tijdens de eerste toernee nog wat onzeker van haar rol en af en toe een misser op haar gitaar, was ze in de tweede toernee als een soort reactie soms teveel aanwezig, maar nu heeft het duo evenwicht gevonden en de eerste twee, al zo mooie toernee’s werden nu overtreffen. Een zeer heugelijke ontwikkeling, want beide Amerikanen komen graag naar Nederland en hadden ook nu op het podium weer versterking van Andrew Lauher op drums. Die nieuwe meer rock aanpak paste beide hoofdrolspelers prima. Na de introductie van de afscheidnemende De Amer gastheer Piet Hazelhoff die de transfer maakt van het Drentse podium naar de Franse ‘Le Amer’, maar nog moet oefenen oh het Franse ‘Gomme’ bleek dat onmiddellijk in ‘Stuck’ met Mandy Fer in die leadzang en even later bij ‘How The Sea’ waar Dave McGraw het voortouw nam in de zang. Beide hebben zich ontwikkeld tot hele fijne leadzangers, maar doen even een 1+1=3tje als ze samen zingen. Een schitterende ‘Tide, Moon, Ship, Horn’ kwam langs in de eerste set evenals ‘Magnolia Tree’s’. Dat sterke intro zette zich voort in het tweede bedrijf, met als opvallendste nummer de cover op banjo van ‘Radar Love’van onze eigen Golden Earring door Mandy Fer alleen. Een verrassende keuze die prima uitpakte en een mooie afsluiter was van de set, waarin ‘Comin Down’ een gebed voor vrede zich opwierp als het mooiste nummer van het concert met de schitterende stem van Dave McGraw en een relevante boodschap. Volgende verbeter punt bleek ook. Wie alle toernees van het Amerikaanse duo heeft gezien heeft een aantal verhalen nu drie keer gehoord, Daar mag een frisse wind doorheen. De derde set was nogmaals een feestje met de dynamiek op het podium en schitterende nummers als ‘Dark, Dark Woods, het instrumentale ‘Trainwreck’ en als toegift ‘Need A Mountain’. Een mooie mix van kleine liedjes en nummers met rock’n roll gebracht door muzikanten die steeds beter in hun rol passen. Dat wordt uitkijken naar Europese campagne nummer vier.