Loading...
Recensies 2020

Leonard Ford laat jaren 20 herleven in Neushoorn

LEEUWARDEN – “Ik heb alleen liedjes uit de jaren 20 van de vorige en van deze eeuw”, merkte Leonard Ford terecht op tijdens zijn optreden in Neushoorn in Leeuwarden. De Friese bluesman grijpt voor zijn inspiratie terug naar de jaren ’20 van het zuiden in de Verenigde Staten, waar de klassieke blues hoogtij vierde. Op zijn setlist een mix van traditionele bluessongs van toen en liedjes die hij heeft geschreven geïnspireerd op deze tijd. Solo met alleen zijn resonator zat Leonard Ford op het podium. Altijd jammer als een artiest zit, dit gaat ten koste van de zang en van de dynamiek. Dat daargelaten was ‘Lawdy Lawdy Worried Blues’ een voortreffelijke opening. Lekker vlot en gedreven wist Ford dit nummer van Blind Teddy Darby uitstekend te vertolken. Van eigen hand was daarna ‘Gone Rider’. Net een vleugje rustiger was dit een prachtig nummer en een eerbetoon aan zijn eigen songwriters capaciteiten. Lennard Fopma, de man achter Leonard Ford, bouwt al enige jaren aan de weg met zijn retro Delta blues en ragtime, hoewel dat laatste aspect iets minder aan de orde kwam dit optreden. Een uitstekende keuze, want dat is zeer aansprekende muziek, die ook nog eens tegemoet komt aan nostalgische gevoelens. Het zijn niet altijd vrolijke liedjes, integendeel zelfs, maar je kan er wel op met de duivel dansen. Dit optreden bleek ook dat de act ook toe is aan wat verbreding. Verbreding in zijn aanbod, met misschien wat uitbreiding, en dus meer mogelijkheden, op het podium in de sound met bandleden, wat verbreding in liedjes en tempo, waardoor de liedjes meer hun individuele karakter behouden met wat meer variatie met ragtime en gospel. Fopma is een hele fijne zanger, een aspect waar hij een enorme groei in doormaakte, die daarnaast een uitstekende keus weet te maken in liedjes die bij hem passen en voortreffelijk resonator gitarist. Duidelijk een kenner en liefhebber van de blues van de jaren 20. Dat blijkt onder meer uit zijn ontdekking van ‘Two Time Blues’, van de erg obscure bluesman Arthur Pettis, die nauwelijks werk heeft opgenomen en ‘Roll and Tumble Blues’, een countryblues song toegeschreven aan de eveneens vaak vergeten Hambone Willie Newbern. DIFF en rockabilly formatie Downbeat Maestros vormden de leerschool voor Leonard Ford, die in vergelijking met eerdere optredens nu ook veel eigen materiaal speelde en dat was meer dan prettig. ‘Warm Me By Your Fire’ was bijvoorbeeld nog kersvers en de avond ervoor geschreven door Leonard Ford. Een prachtig lied, dat bewijst hoezeer hij op de goede weg was. Aangezien veel van zijn werk, zowel cover als eigen, zo zeer in elkaars verlengde ligt verloor hij wat aandacht van zijn publiek. Hij vroeg en kreeg stilte voor het instrumentele ‘Odessa’ dat gevoelig en zachter was. Een fijn optreden waarop deze Friese bluesman verder kan bouwen met naast de blues ook graag nog weer wat meer gospel en ragtime en die stoel aan de kant.