STEENDAM – Een traditioneel drumpatroon van de Dene dat overgaat in een solo op een elektrische gitaar. Leela Gilday staat met haar muziek in twee werelden. In Canada een grote en gelauwerde naam was ze voor één optreden in Nederland en overtuigde met haar band tijdens een prachtige muzikale middag in Peter en Leni in Steendam. Het was de eerste keer dat deze Canadese, maar nog veel meer ambassadrice voor de Dene People, naar Nederland kwam. Een gelegenheid die voor beide uitermate goed uitpakte, want het werd een memorabel concert. Enige minpuntje mochten er spinnenwebben zich ergens in de installatie hebben opgehouden, dan werden die er wel uitgeblazen. Het geluid was stevig. Helemaal omdat Leela Gilday ook niet bang is om het volume van haar stem te gebruiken, zo bleek bij de A Capella opening, wat verder ging in het vlotte ‘Heart of the People’ en het met veel power gebrachte ‘Rolling Thunder’. Veel van de liedjes van Gilday hebben betekenissen. Het gaat ergens over en in de traditie van de Dene speelt de aarde waarop we leven een zeer belangrijke rol. ‘Rolling Thunder’ werd dan ook opgedragen aan hen die zich inzetten voor schoon water en stelt de relevante vraag of we kiezen voor geld of leven. Nagenoeg alle liedjes werden met een prima uitleg geïntroduceerd bij Gilday wat inzicht gaf in de beleveniswereld van de Dene. Het rustigere ‘Dene Love Song’ over een vrouw die zingt voor haar overleden man of ‘Act Alone’ over hoe je je hart moet volgen. De Dene, de inheemse bewoners van het Noorden van Canada, de zangeres zelf komt uit Yellowknife, hebben prachtige muzikale tradities waarin percussie en zang centraal staan en veel ook dezelfde thema’s aanroeren die ook Gilday in haar werk stopt. Maar af en toe laat ze zich ook van elders beïnvloeden. ‘Time Rushes’ werd geschreven aan de oevers van de Ganges, wat resulteerde in een vrolijk liedje over de dood. Prachtig was ook ‘One Drum’ dat over eenheid gaat onder mensen, wat werd benadrukt met het feit dat in Steendam door alle aanwezigen luidkeels in de taal van de Dene werd meegezongen. Erg goed combineert Gilday, met in haar band drummer Tony Raybould, op gitaar Sebi Gaskin en op bas MJ Dandeneau, traditionele percussie en zang met hedendaagse roots en rock. Dat werkte enorm goed in tal van nummers. Na de pauze opende ze met een lied over de McKenzie River die stroomt door het land van de Dene in ‘Safe Passage’. Gilday heeft een stem die robuustheid combineert met gevoeligheid. Fel kan ze zingen en bijvoorbeeld een boos nummer als ‘Cut My Hair’ wat niet alleen een herinnering is aan hen die niet meer onder ons zijn, maar ook dat de Dene nog steeds moeten vechten voor hun plek in de Canadese maatschappij. Op andere momenten was het erg gevoelig, zoals in ‘I Feel Stronger’ dat ze schreef voor haar echtgenoot. Deze warme dag, Gilday was letterlijk van de sneeuwbuien en winter in Yellowknife naar de zomer in Steendam overgestapt, werd afgesloten met ‘Cold Wind’. De enorme ovatie liet geen andere keuze dan een toegift. Voor het eerste nummer in het toegift gaf Gilday de ruimte aan Sebi Gaskin, naast begenadigd gitarist ook een prachtige soulvolle singersongwriter die van diens dit jaar verschijnende EP het mooie ‘Wrinkles’ zong, voor de band met het indrukwekkende nieuwe en gevoelige ‘Space’ afsloot. Een heerlijk kennismaking met de cultuur van de Dene in een modern jasje en tal van wijze lessen die we wat vergeten schijnen te zijn.
Leela Gilday vermengt traditioneel met modern
