Loading...
Albums

La Nena Samsó – Forat, Cordill, La lluna i Mil Mamuts

La Nena Samsó is het muzikale project van de Menorcaanse artieste Enka Alonso en Marc Alongina, gitarist en zanger van de uit Barcelona afkomstige groep Les Atxes. Het duo slaat de handen ineen om een aantal gedichten van Enka Alonso op muziek uit te brengen. Deze vinden hun plek op de eerste EP van het stel met de naam ‘Forat, Cordill, La lluna i Mil Mamuts’. Deze gedichten en dus ook de liedjes zijn een weerslag van de reis die een vrouw maakt om bijna de vrouw te worden die ze wil zijn, met grote problemen, zoals liefde, liefdesverdriet, seks, verwarring en identiteitsverlies, om te overwinnen. Het is een reis die vele vrouwen waaronder Alonso maken. Waar het poëtische goed af te luisteren is in de tekst en is ook de emotie voelbaar. Het is een krachtig document geworden. Een periode waar de vrouw sterker uit te voorschijn komt. Onderwerpen als seks 2.0 en masturbatie en jezelf hervinden en de controle over je leven herwinnen worden niet geschuwd. De titel van het album verwijst naar de stemmen, de elektronische basis, de vervormde gitaren, fluitjes en toetsenborden die het in aanbouw zijnde skelet van deze EP vormen. Als genre aanduiding hanteert La Nena Samsó Indie Poëtische Elektro. Muzikaal gaat het van start met ‘Jocs de Nit’. Rustig en hees en dromerig zingt Enka Alfonso over de muziek, af en toe flink schurend en vervreemdend. Het is een nummer en stijl waar je even aan moet wennen, maar die je wel weet te grijpen bij meerdere keren beluisteren. Met elektronische bliepjes, die zich langzaam uitbouwen, waarna Alonso er overheen praat en later zingt gaat ‘Si Sento El Xuilet’. Ook nu werkt het op een prettige manier vervreemdend en raak je verdwaalt in dit liedje met zijn opmerkelijke en intrigerende muzikale lijnen, dat toch heel anders is en veel feller in zijn dromerigheid dan de opening. Weer een heel andere weg gaat het duo in het prachtige ‘Peixos de Cendra’. Heerlijk en licht dartelt de zang over de gitaarsound, maar halverwege slaat het een meer dramatische en dreigende richting in . De muziek neemt meer de overhand en dat pakt prachtig uit. Het mooiste heeft het duo op deze vier nummers lange proeve van bekwaamheid echter bewaard voor het piano nummer ‘Canvi de Compás’. Een nummer van bevrijding. Het meent een steeds hoger temp aan en jubelt nu en dan flink. Dit is een prachtige song, ondanks dat het in Spaans is, zijn de emoties voelbaar en spreekt ook nu muziek alle talen. Een project dat zeker een vervolg gaat krijgen, want hard wordt gewerkt aan de eerste LP. Met duizend mammoeten aan je zijde moet dat toch een makkie zijn. Na meerdere keren luisteren, want de charme van La Nena Samsó geeft zich niet voetstoots gewonnen is het een zeer prettige kennismaking. Wie weet voert hun weg ook eens naar Nederland. Traag dansen op de klanken van La Nena Samsó.