Loading...
Recensies 2019

John Gorka onomstreden

STEENDAM – Zijn optreden heeft her en der wat patina en nu en dan wat lichte chaos, maar de kwaliteiten van John Gorka als songwriter zijn onomstreden. Al jaren en jaren is Gorka één van de grote namen in de Amerikaanse folkscene met een zeer rijk en kwalitatief fantastisch oeuvre aan liedjes. Uit deze liedjes putte hij rijkelijk tijdens een optreden bij Peter en Leni, waarbij gastheer Peter van Zeijl verrukt in zijn aankondiging er over repte dat toen hij zes jaar en 330 concerten geleden met het organiseren van deze evenementen in Steendam begon hij nooit zich had durven dromen dat dergelijke bij leven al legendarische artiesten ooit op zijn podium zouden staan. Hij stond, zat, stond ,zat en danste, ondanks diverse keren ruimte scheppen met dat doel, niet, maar stond er toch echt op dat kleine podium met zijn constante stroom van goede artiesten. Handig begon Gorka zijn optreden met ‘Treu in Time’, tevens de titel van zijn meest recente album en het enigste album van de vele, die op zijn merch tafel aanwezig was. Na deze opening was het tijd om zichzelf te introduceren en dat deed de zanger via ‘I’m From New Jersey’ een liedje over lage verwachtingen in het leven, dat hij bracht met grote gebaren en ‘Land of the Bottomline’, waarin hij beschrijft hoe hij terecht kwam in zijn eerste vaste baan en de angst dat zijn agenda voor de rest van het leven nu was ingevuld, terwijl hij met bewondering keek naar de songwriters in het café even verderop en die hem inspireerden tot zijn huidige loopbaan. Na deze introductie volgden mooie liedjes als ‘Nazarene Guitar’ over zijn tijd in Bethlehem, Pennsylvania en het naast gelegen Nazareth, waar de bekende Martin gitaren vandaan komen en waar met melancholie over werd gezongen in een prachtig liedje, maar zo mogelijk waren ‘Tattooed’ en even later ‘Good’ nog mooier. Gorka werkt met interactie van het publiek. Liedjes kunnen geroepen worden die dan onmiddellijk of na enige bestudering van papier werk worden gebracht, maar ‘Good’ kwam tot stand door keuzes tussen snel en langzaam, oud en nieuw en positief of negatief. De uitkomst snel, oud en positief bracht het mooie ‘Good’ te voorschijn. Na de pauze en studie werk in zijn liedjes voor John Gorka ook in de tweede set veel prachtige songs. Zijn optreden is nu en dan door een constante stoelendans en de veelvuldige interactie met het publiek, door bijvoorbeeld nogal uit te wijden over zijn gitaar en nog even stukjes te spelen voor mensen die dat net wat nauwkeuriger wilden zien, soms even de vaart kwijt en oogt wat chaotisch. Als verteller en aankondiger is Gorka charmant, inhoudelijk en met humor. De liedjes die hij al zittende speelde waren net wat sterker dan de staande nummers. Hij speelde één nummer dat niet van hem was, maar een traditional, bewerkt door Pete Seeger ‘The Water is Wide’, wat een prachtig nummer is, dat inmiddels ook in zijn uitvoering veel waardering oogst. Gorka gaf terecht veel krediet aan vriendin Eliza Gilkyson waarmee hij regelmatig in Taos, New Mexico liedjes schrijf workshops geeft en pakte de sfeer daarvan in het schitterende ‘Arroyo Seco’. Op het toneel stond steeds achter hem een intrigerende kleine gitaar. Eindelijk pakte hij die en legde uit dat het een g-sharp gitaar was. Dit bleek een kleine krachtcentrale, want hij speelde hier twee robuuste nummers op, waaronder zijn versie van een gospel ‘Good Noise’ en die bevielen zeer. Terug op zijn gewone gitaar volgde onder andere ‘Cry for Help’ voor John Gorka zijn optreden afsloot met het geweldige ‘Love is Our Cross to Bear’. De ovatie bracht hem terug op het toneel voor een prachtig laatste hoogtepunt met ‘Flying Red Horse’. Vakmanschap verloochent zich niet.