Foto: Ollie Couling
CLARBESTON – De deuren van StudioOws in Clarbeston een klein plaatsje in centraal Wales in Groot Brittannië gaan heel even open. Eigenlijk hadden ze hermetisch gesloten moeten blijven, maar het bezoek uit Nederland krijgt een uitzonderingspositie en de dames van het Noorse I See Rivers maken tijd voor een gesprek. Althans Lill Scheie, maar Eline Brun en Gøril Nilsen souffleren flink mee, zodat de drie eigenlijk met één mond praten. Dat is niet toevallig, want deze Noorse Eurosonic deelnemer staat onder andere bekend om de schitterende samenzang die onder andere de vergelijking met First Aid Kit en The Straves heeft opgeleverd. In de studio werkt het drietal druk aan een album. Begin volgend jaar komen de dames namens Noorwegen naar Eurosonic, waar ze op 15 januari in het Newscafé hun showcase zullen spelen.
In de studio is duidelijk het opname proces in volle gang. Waar Lill Scheie de gast ontvangt en het verhaal van deze band doet, zijn Eline Brun en Gøril Nilsen druk in overleg met producers en andere mensen die het proces begeleiden. Waar beide vaak ook de inbreng vragen aan Scheie gebeurt dit ook visa versa. Nieuwsgierig vragen we hoe het gaat met het nieuwe album. “Ja, dat gaan we volgend jaar uitbrengen en we zijn er super opgetogen over. Hoewel, als onafhankelijk artiest is het geweldig dat je zoveel kan, maar het financiële aspect van het runnen van dit bedrijf hoort ook bij. Onze eerste belangrijke doelstelling was om het album gefinancierd te krijgen via crowdfunding en andere mogelijkheden die er zijn om zo iets te betalen. Dankzij de geweldige mensen van het PRS for Music Foundation, wat staat voor Women Make Music Fund and Momentum Fund en natuurlijk ons geweldige publiek en Kickstarter is het gelukt om het opnemen van het album gedekt te krijgen. Dat was het waard, want als ik eerlijk ben, die opnames zijn geweldig! Qua klanken gesproken, dit album zal zeker meer een elektronische en moderne vibe hebben als onze eerdere twee EP’s, terwijl we de harmonieën, nadruk op de zang en de vloeiende arrangementen in ere hebben gehouden. Zou je hem willen recenseren als hij uitkomt? Dan zorg ik dat je één wordt toegestuurd als hij klaar is!”
Dat I See Rivers in Wales is terecht gekomen voor de opname is geen toeval. De formatie is weliswaar een Noorse band, maar het drietal woont al jaren op de Britse eilanden. “Hoewel we allemaal uit Noorwegen komen, kenden we elkaar niet voor we, ieder voor zich, naar hier verhuisden om muziek te studeren op het Liverpool Institute for Performing Arts in 2013. Gøril en Eline zaten in dezelfde klas en ik zat een jaargang later. We werden al snel goede vrienden, nog voor we besloten om samen een band te vormen. We zijn ook alle drie op een heel verschillende manier met muziek in aanraking gekomen voor we elkaar ontmoeten en I See Rivers begonnen. Wat we gemeen hebben is dat we uit een thuissituatie komen die ons aanmoedigde om je ook muzikaal of kunstzinnig te ontwikkelen op een jonge leeftijd. Gøril en Eline zaten al snel in verschillende bands, maar naast dat ze in bands speelden, leerden ze ook meer klassieke instrumenten. Ik ben me echt gaan interesseren voor muziek ongeveer een jaar voor ik naar Liverpool kwam en de meiden leerde kennen en zo in de band terecht kwam. Ik was eigenlijk meer gefocust op mijn kunststudies en wilde eigenlijk schilder worden. Waarom we dan eigenlijk professioneel muzikant zijn geworden. Dat is een goede vraag, ik weet daar eigenlijk niet goed het antwoord op. Voor alle drie was het eigenlijk een intuïtief besluit, meer dan het afwegen van de voor en nadelen of stilstaan bij de wat zal er gebeuren als…?”
We blijven nog even bij het onderwerp als Lill Scheie even een blik werpt bij het studiowerk en met een verfrissing terugkeert. “Het gekke is we hebben eigenlijk als band nooit in Noorwegen gewoond. We hebben de band gevormd in Liverpool en nu is Tenby in Wales onze thuishaven. De muziekgemeenschap in Wales is fantastisch en het zo super opwindend wat hier allemaal gebeurd, we kunnen deze scene niet dankbaar genoeg zijn hoe open en verwelkomend ze tegen over ons zijn. Het is ook één van de redenen waarom we meedoen met Eurosonic. Buiten Noorwegen en de Britse eilanden hebben we nog heel erg weinig gespeeld. Ik weet absoluut niet wat we kunnen verwachten van Eurosonic, maar we kijken er naar uit om de verschillende mensen van de diverse markten in Europa te ontmoeten en zien wat daar uit voort komt.”
Nilsen vraagt even haar mening over een arrangement en dat brengt het onderwerp weer vanuit het zakelijke naar het muzikale. “Het type muziek wat we maken, de manier waarop we liedjes schrijven en hoe onze sound is is niet iets wat we eigenlijk vooraf besproken hebben. Het is iets wat zo geëvolueerd is en daar intuïtief gegroeid in de loop van de tijd sinds we elkaar hebben leren kennen. We schrijven alle drie liedjes en voor elk liedje hebben we weer een ander proces. Dat kan erg uiteen lopen van liedje tot liedje. Soms schrijven we een heel liedje met ons drieën op basis van een verhaal dat één van ons of zelfs allemaal wil vertellen. Het is belangrijk dat we elkaar zo goed kennen en vertrouwen, want sommige onderwerpen die we behandelen in de liedjes zijn heel erg persoonlijk. Een andere keer heeft één van ons een idee of zelfs al een volledige song die meegenomen wordt naar de band. Wij, als menselijk ras, zitten in een rare situatie op het moment met zoveel verdriet en onzekerheid over de toekomst van onze planeet, in onze nieuwste liedjes komt dat erg tot uiting.”
In de studio zijn er af en toe flarden van te horen als er wordt terug geluisterd, maar ook bij de voorbereiding viel het al op. De kracht van I See Rivers zit onder meer in de moeiteloze en prachtige samenzang, waarin de stemmen elkaar vinden, maar ook de individualiteit bewaard blijft. We informeren naar het geheim. De vraag alleen al levert een verheugde blik en grote lach op bij Lill Scheie en de net even meeluisterende en pratende Eline Brun en Gøril Nilsen. “Dank je wel”, klinkt vanzelfsprekend in harmonie. “Hoewel we ook alle drie een instrument bespelen, zijn we alle drie begonnen als zangeres en hebben alle drie een voorliefde en speciale plek in ons hart voor harmonieën en samen zingen. Ik denk dat wat ik eerder je vertelde over het voordeel dat we elkaar zo goed kennen en vertrouwen, net of we zusjes zijn is ook een grote factor in samen zingen. We houden er van om op te treden voor het publiek. Eén van onze favoriete dingen is om door onze muziek oude vrienden weer te ontmoeten en nieuwe te maken. We zijn enorm dankbaar dat we al zoveel geweldige ervaringen hebben gehad van het toeren en her en der in het land spelen.” Dat wil het drietal nu in heel Europa. Wat is het plan van aanpak voor de showcase in Newscafé in Groningen tijdens Eurosonic op 15 januari? “We houden dus van optreden en ik weet zeker dat mensen dat merken. Je kunt twee bijzonder energieke concerten van ons verwachten met veel plezier, maar ook gevoelige momenten.” Dan sluiten de deuren van de studio zich weer. Er is werk te doen.