REYKJAVIK – Het is nat in Reykjavik op de laatste dag van het jaar. Desondanks is het een drukte van belang voor de inkoop van vuurwerk en her en der wordt er gesleept met hout om de vreugdevuren voor te bereiden. Nog even en een enorm bedrag aan kronur zal als vuurwerk het decennium de geschiedenis in knallen. Vooral de winkels die verbonden zijn met de reddingsdiensten, die grotendeels worden gefinancierd uit vuurwerk, hebben het druk. Met vuurwerk is direct ook de brug geslagen naar WARMLAND. Dit IJslands duo bestaande uit Arnar Guðjónsson en Hrafn Thoroddsen leerde elkaar immers kennen in China, waar vuurwerk productie al eeuwen plaatsvind. Ver van huis werd de kiem gelegd voor deze band met zijn alternatieve pop. WARMLAND komt in het nieuwe jaar naar Groningen, waar in het Grand Theatre op 17 januari hun showcase staat gepland. Arnar Guðjónsson en Hrafn Thoroddsen staan al te wachten. Arnar Guðjónsson heeft nog andere afspraken, maar Hrafn Thoroddsen vertelt graag over WARMLAND.
“Het lijkt wel of iedereen in IJsland in zijn kindertijd in een band zat of op een andere manier creatief bezig was. Wij zijn geen uitzondering en dat was genoeg om het vuurtje aan te wakkeren. Ik denk dat we beide niet een bewuste keuze hebben gemaakt om popmuzikant te worden. Het is eigenlijk gegaan via een heel natuurlijk proces en je valt steeds dieper in het konijnenhol tot je op het niveau komt dat je in het land van Ozz zit en je geen idee hebt hoe je daar gekomen bent”, begint Hrafn Thoroddsen zijn betoog.
WARMLAND’s fundamenten werden gelegd in China waar Arnar Guðjónsson en Hrafn Thoroddsen elkaar, ver van huis, ontmoeten. Ze toerden door de Aziatische grootmacht in dezelfde band en leerden elkaar beter kennen. “We zijn begonnen door na onze tijd in China samen een studio te delen. Het was dus heel logisch dat we gingen samenwerken. We ontmoeten elkaar zeg maar ergens halverwege, want Arnar werkt vooral overdag in de studio, terwijl ik juist in de nacht mijn ding daar doe. In de schemering komen we samen als de schaduwen opduiken en dan gaat de machine lopen.” WARMLAND van IJsland, die naam moet een boodschap hebben. “JAAA!!”, gilt Thoroddsen opgetogen. “Die boodschap zit in de muziek, ga maar luisteren en je zal het ontdekken”, grijnst hij. Dat zal nog even moeten wachten. We gaan verder in op de muziek van WARMLAND. De band geeft er zelf het label “extra-dimensional psych-pop” aan. “WARMLANDS muziek is filmisch, het heeft een beeldende zijde. Het komt allemaal samen,” citeren we de biografie. Zelf verzorgen de heren video, muziek en programmeren ze de belichting bij de shows. Aan elk element is gedacht bij hun popsongs en experimentele uitstapjes, met opzienbarende clips zoals waarin een schaars geklede travestiet op het podium staat en een dame die steeds meer onthuld door de ballonnen die haar bedekken te doorprikken. “Op het moment dat we voor het eerst samen kwamen pitchten we een aantal ideeën en die vielen onmiddellijk in goede aarde. Vanaf het begin hadden we onze sound! We hebben als regel, dat we geen regels hebben. We proberen alles en dat geeft ons totale vrijheid en laat ruimte voor evolutie. Elk onderwerp is geschikt voor een goed liedje, je moet alleen je antenne op ontvangen zetten en zaken opnemen en laten bezinken. Dan gaan we er vaak mee experimenteren en dan ontstaat er iets. We hebben allebei een even groot aandeel in de muziek. We brengen beide onze inzichten naar voren in de loop van het ontstaan van een liedje, we gooien er wat glitter op en pop presenteert zichzelf.” Dat is samengekomen op het album ‘Unison Love’ dat dit jaar verscheen. “Als we met dat album al een doel voor ogen hadden, dan was dat waarschijnlijk om een echt popalbum te maken. We zijn beide grote fans van “pop” muziek, laten we er niet omheen draaien, we willen allemaal ABBA zijn is het niet? Ik denk dat we er in geslaagd zijn in de zin dat we beide erg blij met het album zijn en meer kun je niet vragen toch? We kijken al vooruit en we zijn bezig met nieuwe liedjes en daaruit komen alweer hele gave dingen naar voren.”
Inmiddels knalt het buiten en tegen het avondschemer wordt Reykjavik verlicht met vuurpijlen en ander gillende, sissende en knallende projectielen. Willen we nog de jaarwisseling vieren met geliefden, dan is het tijd om af te gaan ronden. Nog snel een rondje. Hrafn Thoroddsen begint spontaan te vertellen over zijn stad. “De muziekscene hier en op IJsland is erg actief en dat is eigenlijk altijd zo geweest. Het meest aansprekende zijn de crossover samenwerkingen, waarbij je mensen uit heel verschillende genres op bepaalde momenten en omstandigheden ziet samen spelen. Zo ontstaat er weer een heel gevarieerde scene.” Zijn mijmering gaat verder over optreden. “Als je speelt voor een nieuw publiek dan is het altijd geweldig dat je wat terug krijgt van de menigte. Live spelen zorgt ook voor nieuwe energie in onze liedjes. Het is een uitdaging op een positieve manier voor ons om de transitie te maken van studio naar podium.” Wat verwacht de band dan van Eurosonic vragen we tenslotte.”We hopen mensen te ontmoeten die ons kunnen helpen om ons project in zoveel mogelijk oren voor zoveel mogelijk ogen te krijgen. Muziek is een vorm van communicatie, laten we met elkaar communiceren. Mensen die onze showcase bezoeken in het Grand Theatre op 17 januari kunnen de killer band verwachten die we zijn met visuals, lichten en slangen. We dragen ook nog uniformen!”