STEENDAM – Met zijn nieuwste album ‘Darkness on the San Juans’ warm van de bakker op zijn merch stand tourt platenbaas, maar vooral Americana Singer Songwriter John Statz door Europa. Via onder andere Italië, Duitsland en Nederland was bijna het laatste optreden van de reis in Steendam op het podium van Peter en Leni. Nog nooit was hij daar, maar hij vertelde dat dit het optreden was van de reis waar hij naar uit had gekeken, omdat hij al zoveel goede verhalen had gehoord over het publiek en het podium. In zijn beste podium outfit maakte Statz er dan ook werk van dit optreden in wat door meereizende collega Hayward Williams werd aangeduid als één van de beste tijdens de tournee. Hoe die andere optredens waren weten we niet, maar in Steendam bleek Statz een vakman. Een prettig opgebouwde set waarbij het verhalende karakter van zijn liedjes opviel. Als iemand verhalen vertelt in zijn liedjes is het erg prettig als ze ook goed verstaanbaar zijn, naast de emoties die een liedje wil overbrengen. Statz slaagde in beide. Zijn liedjes lieten je niet onberoerd, maar waren ook tekstueel uitstekend verstaanbaar, waarbij overigens zijn stem geen allemansvriend is. Het eerste nummer op de setlist was ‘Distance’ een mooi nummer. Met ‘Old Pro’ dook hij in de problematiek die in een aantal sporten, waaronder het in zijn geboortestaat Wisconsin zo populaire American Footbal, waarbij de spelers voor enorm veel vermaak zorgen, maar ook ten koste van lijf en leden en vooral de klappen op hun hoofd. Een boeiende invalshoek voor een liedje. Het eerste hoogtepunt was te noteren met ‘Cashmere’ dat staat op zijn vorig jaar verschenen album met volledige band. Nu alleen bleek het vlot, krachtig en prachtig. Die lijn trok Statz door in ‘With Some Horses’, ‘Elizabeth’ en ‘Ex-Lover’. Allemaal sterke en kwaliteitsvolle liedjes die mooi werden gebracht met zijn aansprekende zang en robuuste gitaarspel. ‘Just A Man’ was ook zeer mooi en toonde de meer bedachtzame kant van deze Amerikaanse singersongwriter. Hij sloot eerst af met ‘What Will Be’ voor hij even later met Hayward Williams nog even terug kwam met onder andere een heel fijn ‘Tulsa’, dat ook een absoluut hoogtepunt was en eigenlijk was het jammer niet meer liedjes profiteerden van deze samenwerking. Beide heren vulden elkaar erg goed aan. Het slot kwam met de is harmonie gezongen John Prine cover ‘Storm Windows’. Dit was Americana van erg hoog niveau tijdens een concert dat de verwachtingen meer dan waarmaakte op en voor het podium.
Heldere verhalen en prima Americana bij John Statz
