Loading...
Recensies 2019

Heerlijke kwetsbare indie folk bij Oldseed

GRONINGEN – Een nieuwe toer, een nieuwe look. Oldseed was voorafgaande aan de tournee door Nederland en Duitsland maar even de kapper binnen gestapt. De haren hadden plaatsgemaakt voor een kort kapsel en zijn kenmerkende grijze baard voor een jaren 70 snor, zoals die populair was in bepaalde filmgenres. Met zijn nieuwe look had hij twee Groninger data in de agenda. Een bezoek aan de Synagoge in Winsum en een avond later een terugkeer naar het Noorderzon podium. Een festival wat hij een aantal jaar geleden ook al aandeed en waar hij nu werd toevertrouwd aan het duo M & M van Podium Plataan. Een mooi podium voor deze dan weer heel gevoelige en breekbare en even later rauw en punkende Indie folk singer songwriter. Een man die bijna op het podium leeft. Na de humorvolle soundcheck, waarin de artiest al druk met het publiek in gesprek ging en geduldig uitlegde dat het nog even duurde, want geluidsman Mo moest ondertussen nog even een bankje plaatsen begon hij de show sterk en energiek met ‘No Man’s Land.’ Een opening waarin zijn fijne teksten, zijn stem en zijn mooie gitaarspel tot zijn recht kwamen. Een geroutineerde artiest, die al meer dan zo’n 15 jaar her en her op podium deuren klopt in de hele wereld en weet hoe hij zijn publiek kan boeien en dat doet zonder hen naar de mond te zingen of al te zeer te polijsten. Oprechtheid blijft hem heilig. De Canadees ging verder met het erg mooie en gevoelige ‘The Endless Dream’ en vloog er daarna weer krachtig in met ‘Hope & Dreams’. Een prachtige set opbouw die als vanzelfsprekend toe werkte naar het schitterende ‘Economics’ een echte statement song die rustig opbouwde naar een uiteindelijk krachtig lied. Die kracht zit hem vaak in de tekst bij Greg Oldseed. Hij schrijft prachtige teksten. Bijvoorbeeld in het rustige en gevoelige ‘Ese Blues’ wat staat voor Exaggerated Selfentittled Blues. Tussen door had de Canadees vaak goede aankondigingen met een vrolijke en humorvolle inslag, hoewel ook regelmatig liedjes zomaar werden ingezet. Eén van die liedjes was bijvoorbeeld ‘Bar Star’, ooit was Greg Oldseed kroeghouder en dat gaf hem de gelegenheid om zich zelf te vergiftigen en te realiseren dat hij veel tijd had om na te denken. Beide waren niet zo’n goed idee en dus werd de bar verruild voor de gitaar en zingt hij er nu een liedje over. Die gitaar, dit nummer was in G-major, een country deun, weet hij prima te bespelen, vaak mooi fingerpicking stijl. In dezelfde toonsoort ging hij verder in ‘Evil Eye’, geschreven toen hij in Istanboel tot de realisatie kwam hij dat toch een erg gelukkig man was, dat hij de wereld kon over reizen met zijn muziek en die prachtige plaatsen mocht zien. Tegen het einde schroefde hij het niveau nog verder omhoog. Een prachtig hoogtepunt was ‘The Reveal’ en prachtig kwetsbaar werden daarna twee mooie nummers gebracht voor met ‘To Be is to Believe That You Are’ de aankondiging kwam dat Oldseed als de donder van het podium zou verdwijnen, op weg naar een nieuwe bühne om te vermaken met zijn liedjes, soms kwetsbaar, soms ongepolijst, altijd oprecht en met een lach.