AMEN – Je hebt natuurlijk het verwende publiek in De Amer niet zomaar voor je gewonnen. Bij haar tweede optreden op het podium in Amen was halverwege het oordeel van uit het publiek dat het “best te doen” was. Hoe moet dat geïnterpreteerd worden? Nou als twee staande ovaties voor Yori Swart die met een luidkeels gezongen ‘Lang zal ze leven’ op het podium werd begroet. Een dag eerder voegde ze nog een jaar bij haar nog prille levensringen. Wat onmiddellijk opvalt bij de Alkmaarse zangeres en gitariste is hoe eenvoudig ze in en uit liedjes klimt. Tussen de liedjes door merkt ze van alles op en keuvelde ze ontspannen, “Hee Leo ben jij dat”, als er achter in de verduisterde zaal een bekende wordt ontwaard, maar zodra een liedje begint is ze één met dat liedje, slaat het om zich heen als een warme deken en gaat er volledig in op. Na de gloedvolle aankondiging en het toezingen opende Swart het bal met de Crosby, Stills, Nash and Young klassieker ‘4 + 20’ om daarna verder te gaan in haar eigen prachtige ‘Give You All’, een nummer van haar eerste album waarmee ze het tempo opvoerde en ‘Bonfire’ dat nog iets vlotter was van haar mest recente album. Een prachtige stem van een geïnspireerde zangeres en geweldige gitariste, voor wie de gitaar een natuurlijk verlengstuk van haar gedachten is, die met humor het in Open D gespeelde ‘The End’ al vroeg in het optreden aankondigde. De zangeres uitte haar liefde voor Joni Mitchell in Big Yellow Taxi’. Een nummer dat ook een aantal opmerkingen opleverde, want naast dat het weliswaar een erg lekker nummer is, is dit ook het Mitchell nummer dat iedereen al brengt en daarom geen gewaagde keus. Swart beperkte zich in haar beweging nogal door op een kruk te gaan zitten, waarbij ze voortdurende op en af moest, maar vooral in de wat uptempo nummers hierdoor in haar beweging zichzelf wat klem zette. Ze keek halverwege het nummer verwachtingsvol het publiek in, dat even verwachtingsvol terug keek. Dat het de bedoeling was om mee te zingen, had iets meer voorbereiding mogen hebben. Na de eerste pauze was het tijd voor een andere geweldige songwriter. In de Verenigde Staten had ze de kans om met Lori Lieberman te werken. Met de auteur van ‘Killing me Softly’ schreef ze een aantal nummers waaronder het in DAEGAE stemming op de gitaar gespeelde ‘Jonah’ nota bene een instrument die ze van Lieberman had overgenomen. Direct hierop volgde het erg mooie en zeer gevoelige ‘Come on Over’, voor de meeschrijvers in DAEFisASis en het gevoelige Frost. Een wereldprimeur volgde. De laatste keer dat we Yori Swart tegenkwamen had ze een wereldprimeur met ‘Sand in My Pocket’, maar dat lied was inmiddels helaas weer van de setlist verdwenen, maar nu kwam ze met de eerste uitvoering voor een publiek van werktitel ‘Project Couch’, dat erg veel belovend klonk en waarvoor Swart ooit nog een einde gaat verzinnen. Nu brak ze het af om voor de tweede pauze ook nog haar nieuwe single die binnenkort uit komt ‘Sweet Summer Rain’ te spelen. “Het is eigenlijk een piano liedje”, keek ze opzij naar de Amer piano. Nu nog het lef om dan ook achter die piano te stappen, want ze speelde het op gitaar. In een aantal liedjes maakte Swart uitstekend gebruik van de loop om de zaak verder te versterken en een vollere sound te krijgen. Naast solo en met eigen band, maakt ze ook onderdeel uit van de band van Ilse de Lange die daarnaast ook nog met degelijk advies nu en dan komt. Van haar broodheer speelde ze ‘Half the Love’ om met prachtige nummers de eindsprint ongehaast in te zetten. ‘I Say Nothing’ is erg mooi, een andere co-write met Lieberman ‘Golden Ticket’ fenomenaal en de afsluiting kwam met ‘Riding on the Wind’ in DADEAD stemming op haar gitaar en met flinke drumbeats uit haar kastje als uitsmijter. Een ontspannen concert met fijne introducties waarbij het publiek regelmatig in de liedjes werd betrokken, met flinke diepgang dat alleen maar verder kan groeien met nu en dan een iets minder veilige keus. Staande ovatie, het vlotte ‘September’ als toegift en wederom een dik verdiende staande ovatie voor Yori Swart. Dit was inderdaad best te doen.
Geïnspireerde Yori Swart is best te doen op zondagmiddag in De Amer
