Loading...
Recensies 2018

Geen opoffering te groot voor een Gayle Skidmore concert

STEENDAM – Er waren mensen die uit de stad Groningen door de nacht, over bospaden en langs kanalen, naar Peter en Leni in Steendam waren komen lopen om maar vooral het concert van Gayle Skidmore niet te missen. Die opoffering bleek meer dan terecht, want Gayle Skidmore is een prachtige zangeres en songwriter die een enorme productie, ze heeft al meer dan 2.000 liedjes geschreven, combineert met een hoge kwaliteit. Het feit dat zij al vele malen is verkozen als beste songwriter van San Diego en in Amerika met grote namen werkte is natuurlijk al een spoiler-alert voor wat komen ging op het podium bij Peter en Leni. Met een keur aan instrumenten ving Skidmore aan met ‘Rag Doll’ op gitaar. Een duister liedje dat met enige dreiging een mooie sfeer neer zette en ook in ‘Crack the Bones’ over hoe een vriend je eigenlijk wil meeslepen in zijn of haar problemen bleef die duistere sfeer hangen. Daar tegenover zette Skidmore met het lekker vlotte ‘Beautiful Soul’ en het rustigere ‘Unfamiliar Lives’. Voor dit liedje schakelde ze over op de banjo. Naast 2.000 liedjes om uit te putten heeft Skidmore ook meer dan 20 instrumenten in haar arsenaal die ze bespeeld. Deze avond waren dat gitaar, zowel electrisch als akoestisch, banjo, banjolelle en piano. Om het vrolijke nog maar te onderstrepen was ook het mooie ‘Firecracker’ van een vrolijke sound, hoewel de teksten dat niet altijd zijn en daarmee voor een mooie spanning in het liedje zorgen. In zowel sfeer als tempo varieert de artieste erg prettig. Gayle Skidmore heeft daarnaast een prachtige zangstem. Mooi theatraal, maar ook met diepte en bereiken nu en dan prachtige intensiteit. Bijna al haar liedjes werden voorbeeldig voorzien van een kader, door met een verhaal ze meer achtergrond te geven. Erg goed gedaan en voor de pauze scoorde ze nog met mooie nummers als ‘Honeybee’, ‘Fields of Marigolds’ en ‘Sickle in the Shades’. Na de pauze kreeg Skidmore voor het eerste nummer, waarvoor ze weer haar gitaar ter hand nam, versterking van lokaal talent Joshua ten Doornkaat op banjo in het kader van stimelering van lokaal jong talent. Ten Doornkaat ontwikkelde zich enorm op de maandelijke open sessies en werd door Peter van Zeijl gekoppeld aan een ervaren artieste voor wat podium ervaring in het lied ‘Paper Box’. Daarna ging ze solo verder in ‘Whisky & Sigarettes’ en het geweldige ‘Sleeping Bear’ over verlies. Het erg mooie ‘Pale Ghost’ kwam langs. Gayle Skidmore is getrouwd met een Nederlander en woont sinds kort ook in ons land. De prachtige video met special effects is dan ook in een Nederlands landschap opgenomen. Voor de laatste nummers maakte Skidmore het nog intiemer. Ze ontkoppelde alle draden, schoof een stoel tussen het publiek en begon met op de banjo het titelnummer van haar laatste in 2017 verschenen album ‘The Golden West’ voor deze unplugged sessie. Geen versterking nodig om iedereen letterlijk en figuurlijk te bereiken. ‘Moving On’, een erg aanstekelijk liedje en op de banjolette, een combinatie van banjo en ukulelle het mooie ‘New York’ overtuigden. Het laatste nummer was een eerbetoon. Van Edith Piaf zong ze haar interpretatie van ‘La Vie En Rose’. Een prachtige artieste verzorgde een heerlijke avond. Het beste is, met zo’n 20 liedjes gezongen, kan ze nog zo’n 100 keer terugkomen, want er blijven nog 1980, folk, rock en pop liedjes over. En voor die mensen die vier uur lang hadden gelopen en zich opofferingen hadden getroost om dit concert niet te missen, gelukkig kregen die een lift terug naar de stad.