LEEUWARDEN – De tijd dat je op een festival als Grasnapolsky in Scheemda kon genieten van een concert en naast je ineens een flink meeswingende en -zingende bekend voorkomende dame kon ontwaren en je twee tellen later realiseerde dat het Froukje Veenstra is, zijn reeds lang voorbij. De ster van Froukje is al een meteoor gestegen en ze was dan ook de grote trekker van de tweede avond van het festival Woordvloed in De Harmonie in Leeuwarden. Al tijden voor de opening van de zaal stonden de eerste fans te wachten, in een gezellige mix met de festivalgangers van een hardcore festival bij overburen Neushoorn en zodra De Harmonie deuren zich openden stormden de fans naar het podium om maar zo dicht bij het idool te staan als maar mogelijk was.
Als de voorgaande artiest artiest het podium heeft ontruimd komt er een geoliede, niet onvriendelijke, maar wel daadkrachtige, machine op gang. Aan alles is te merken dat alles is voorbereid en tot in de details weet iedereen waar en hoe het moet. Voor ieder instrument wordt met felle groene tape aangegeven waar en hoe het moet staan als het in de loop van het concert op het podium moet staan. De setlist vermeldt “Setlist Froukje – Pinkpop”, waaruit wel blijkt dat de show heeft kunnen groeien naar de huidige vorm en dat kinderziekten er uit zijn gehaald en alleen toeval en domme pech nog wat roet in het eten kunnen gooien, de stem van Froukje bijvoorbeeld die na het lange festivalseizoen een beetje last geeft, maar uiteraard willen de ‘Froukies’ in het publiek haar wel helpen in de zang. Hoe zeer de liedjes van Froukje voor hele groepen welhaast een levensbehoefte zijn, blijkt wel als ze ‘Naar het Licht’ opening inzet en het woordelijk mee wordt gezongen.
Froukje heeft pas één album uit, In januari van dit jaar verscheen ‘Noodzakelijk verdriet’. Haar hele reputatie en talloze festivals show heeft ze verdiend met slechts twee, weliswaar uitstekende EP’s en vooral prima songwriting en uitstekende live-shows. Dat was op Woordvloed niet anders. Met ‘Naar het Licht’ werd gelijk vlot ingezet en ook het erg mooie ‘Kwijt’ was lekker uptempo voor een vliegende start. Na een welkomstwoordje begon ‘Zonder Liedjes’ iets kalmer, maar ook daarin werd aanvankelijk het tempo mooi opgebouwd, om daarna weer terug genomen te worden. Via ‘Licht en Donker’ was het intense, met soms een stukje tegen spoken word aan gezongen ‘Nu ik niet meer over je schrijf” fantastisch. Die intensiteit kwam ook terug in ‘Uitzinnig’. Als een Ferrari op Zandvoort was Froukje vertrokken. Prachtig, maar als er dan toch wat commentaar mogelijk is, dan is het wel dat de set nog best een liedje of twee meer als ‘Een Teken’ mag bevatten. Even een moment van bezinning, met Froukje alleen achter de piano. Het nummer was prachtig en de mogelijk om even op adem te komen. Niet dat de andere liedjes, zoals het weer uptempo met de band gebrachte ‘Heb ik dat Gezegd’ of het met prachtig gitaarspel van Yvette Terpstra gelardeerde ‘Als Ik God Was’ niet heel erg mooi zijn, maar met een ballad of gevoelig liedje meer, komt de individualiteit van de nummers nog iets meer naar voren, maar er is ook zeker een argument te maken voor een vlotte festivalsetlist als deze. Sterk was ook de interactie met de band. Vooral Terpstra en bassist Pieteke Dik schoven regelmatig voor op het podium aan, terwijl Jasper Samson op drums en toetsenist Julius van Eijs meer op de achtergrond bleven. Naar het einde werd het mooier en mooier. In de praktijk bleek weinig van de heesheid van Froukje. Ze was een uitnodigende spreekstalmeester die vooral het publiek betrok en minder de liedjes ook inhoudelijk toelichtte. Fantastisch was ‘Noodzakelijk Verdriet’ met ook weer die sterke urgentie en fijne tempowisselingen, net als het wat heftigere ‘Zonder Gezicht’. Het publiek ging lekker los op ‘Ik Wil Dansen’ waarna met het fenomenale ‘Drijfzand’ de deur op slot ging in ‘Niets Tussen’. Froukje bewees op elk front waarom ze de meteoor in de Nederlandse pop is die zo enorm omhoog is geschoten, Geroutineerd, maar nooit routineus werd een prachtige show gebracht en het feestje gevierd met de Leeuwarders. De enkeling die haar nog niet heeft ontdekt, moet dat vooral snel doen.