AMEN – Er was een heleboel nieuw bij Same Old, dat wat dat betreft niet zijn naam eer aan deed. Een nieuwe eigen installatie, nieuwe nummers en een nieuwe plek om te spelen in de voortuin van De Amer in Amen, waar je ook te maken hebt met een passerende trekker of een groep motorrijders op toertocht naast of achter je podium. Wat gebleven was waren bandleden Laszlo Buring en Stijn Bloemhof en hun voorliefde voor country-outlaw helden en met name Johnny Cash. Wat heel erg jammer was dat een prachtig eigen nummer als ‘Last Kiss’ op de setlist nu was gesneuveld voor een niets zeggende cover als ‘On The Road Again’ van Willie Nelson. Een loot dat ook het sterke ‘Ruiner Wood’ had getroffen. Dat is een ontwikkeling, waarbij beide heren elkaar nog eens diep in de ogen moeten kijken of dit de juiste keuze is. Prachtig eigen werk offeren voor een nog niet er echt goed inzettende, ook door anderen vaak gebrachte cover is niet een goede zaak. Daarmee is overigens niet gezegd dat Same Old niet een paar prima covers op het programma had. Verrassend en goed, want op een geheel eigen manier op poten gezet was bijvoorbeeld de Johnny Cash klassieker ‘Folsom Prison Blues’, waarbij deze eigen aanpak het vaak gecoverde nummer, toch boven de massa deed uit toornen en dat is een prestatie op zich. Heel veel lof ook voor de op verzoek gespeelde klassieker ‘Need Your Love So Bad’, een nummer dat per abuis werd aangekondigd als van Peter Green, maar uiteraard bekend van Peter Green’s Fleetwood Mac en veel eerder geschreven door Metis John Jr, bekend van de uitvoering van zijn broer Little Willie John, die ook wel beide als auteurs worden genoemd. Het leverde een prachtig eerbetoon op aan de overleden Fleetwood Mac oprichter. De Chris Stapleton klassieker ‘Whisky and You’ was ook uitstekend en aansprekend. Nummers als ‘Have You Ever Seen The Rain’ van Creedence Clearwater Revival of ‘I’m On Fire’ van van Bruce Springsteen, ‘That’s Alright Mama’van Elvis en ‘Ring of Fire’ van Johnny Cash, waren verder prima, maar voegden ook weinig toe. Als je dan vergelijkt met het sterke, hier nog wat roestig gebrachte ‘A Day In Mid June’ wat een heerlijk Cash-achtige country song is. Het zeer sterke ‘Legacy’, ook van eigen hand en vooral in de tweede set het fenomenaal mooie en vooral ook dreigende ‘A Storm’ dat een prachtige opbouw kende en als nieuw lied van eigen hand meer dan overtuigde of het persoonlijke ‘Soaring High’. Beide heren hebben absoluut geen covers nodig. Dit zijn naast twee uitstekende gitaristen, ook songwriters die echt wat te vertellen hebben, maar wel de lef moeten hebben om de covers aan de kant te zetten en voor het eigen te gaan staan. Om het schrijven van liedjes te ontwikkelen, wellicht de samenwerking aan te gaan met andere songwriters, maar vooral dat vertrouwen in hun eigen stem. Dan bedoelen we niet alleen hun eigen zang, die is prima met de heldere en krachtigere stem van Stijn Bloemhof die vaak de liedzang had en dat wat hezere en kwetsbaardere stem van Laszlo Buring of de introducties, die best ook nog wel wat persoonlijker en uitgebreider mogen, maar om die setlist nou gewoon eerst eens te gaan vullen met eigen werk en dan de gaatjes die overblijven met wellicht een cover, tot je daar ook zo’n prima eigen song neer kunt zetten. Vertrouw daarbij niet te veel op de waardering en het applaus van de mensen die je dierbaar zijn, maar juist op hen die kritisch durven te kijken en je verder kunnen helpen in dit werk, want in Same Old schuilt te veel potentie omdat te verstoppen achter covers.
Eigen werk en Peter Green tribute hoogtepunten bij Same Old
