Het karakteristieke rauwe en doorleefde geluid van de Nederlandse America artiest Diftong, een stem van buffelhuid, is wat het eerste opvalt bij het beluisteren van ‘The Rocket Swing’ het nieuwe album van de Utrechtenaar. Achter Diftong steekt gitarist en banjospeler Hans Willers. Een stem waarbij je geen perfectie hoeft te verwachten, maar dat wordt ook niet gevraagd. Diftong’s stem weet namelijk vaak te ontroeren en in veel van de nummers weet hij precies de goede emotie te raken, zoals in het titelnummer ‘The Rocket Swing’ of ‘Dying of the Light’ op andere momenten schuurt de stem zonder echt te vervelen.
Met The Rocker Swing heeft Diftong een fijn album afgeleverd met mooie teksten. Een album dat naadloos past in de traditie van de wat rauwere America artiesten, Liedjes met betekenis, met emotie en gegrepen uit het leven. In het album vind je invloeden van country, folk en rock terug.
Het album is het vierde werkstuk van deze artiest en een mooi volwassen album. Diftong heeft duidelijk zijn sound gevonden en weet hoe hij het wil doorgeven. Op het album een mooie mix van wat snellere nummers en sterke ballads. The Rocket Swing profiteert daarnaast van een sterke muzikale cast. Op genomen in Canada speler en diverse muzikanten op mee die je niet meer hoeft uit te leggen hoe een Americana album moet klinken, Het is het album geworden van een jong jochie Hans die in de jaren zeventig op keek naar Neil Young en hem na probeerde te doen op gitaar, maar in de tussentijd zijn eigen geluid heeft gevonden, zonder zijn inspiratiebron te vergeten.
Diftong – The Rocket Swing
