HILVERSUM – Mensen die al een bepaalde leeftijd hebben bereikt leerden vaak nieuwe muziek kennen via de radiozenders Hilversum 1, Hilversum 2 en popzender Hilversum 3. Vaak mainstream, maar soms ook eigenwijs en met een neus voor nieuwe opkomende bandjes. Op het einde van 1985 verdween de aanduiding Hilversum en werden de zenders Radio 1, 2 en leefde Hilversum 3 vooral voort in het gelijknamige liedje van Herman van Veen. Uit Hilversum komt echter nog steeds muziek en er zijn steeds meer manieren om nieuwe muziek te ontdekken. Het eigenzinnige punkgezelschap CLITTEBAND bijvoorbeeld komt uit de stad en onder het motto 3 keer is scheepsrecht is de de derde poging om via de Popronde Nederland te overtuigen gelukt. De Popronde weet over CLITTEBAND te vertellen: “Plezier: plezier op het podium, in de muziek. Plezier in hun identiteit als jong, feministisch, queer, luid en alternatief. Met een mix van energieke en creatieve punk verovert Clitteband zalen over heel Nederland. Schreeuwen, stampen, kloten, terugduwen en grenzen verbreden; Clitteband broedt vanuit oude punk, maar is niet bang om te vernieuwen.” De band treedt vaak op deze herfst, in het noorden zijn voorlopig Groningen op 9 oktober in Het Pakhuis en 10 oktober in Neushoorn Café in Leeuwarden de data die zijn vastgelegd via de Popronde.
Het is grijs Popronde weer als we de band spreken in Hilversum, een enkele drup onder een grijze hemel. De instrumenten zijn al ingepakt voor de reis naar Groningen. Emmi van Dijk, Diesel Jousma, Siem Bockweg en Lucy Kliphuis nemen toch de tijd voor het noordwaarts gaat. Het is dan ook pas laat op de avond als de showcase in Het Pakhuis op het programma staat. “We willen graag een groter publiek en meer van Nederland bereiken met onze muziek en boodschap”, opent Emmi van Dijk, de vocalist van de band en Diesel Jousma de bassist valt haar lachend bij: “Dit was de derde keer dat we ons aanmeldden. Vorige keren waren we afgewezen, en dat voelt achteraf gezien wel terecht, maar dit voelt als het beste moment voor ons om mee te doen.” Dan beschrijft hij zijn ervaringen met CLITTEBAND tijdens de Popronde. “De eerste optredens waren druk en goed. De opkomst was fantastisch. We kwamen ook veel fans tegen die we nog niet eerder hadden gezien, die soms hele nummers van ons konden meezingen. Maar ook veel enthousiaste reacties van nieuw publiek!’
Een droom die uitkomt of toch niet. Van Dijk kijkt twijfelend: “Ik wilde altijd al beroemd worden al toen ik geboren werd, dat was de doorslag om artiest te worden. Het was in eerste instantie niet eens mijn intentie om punk te maken en net zoals de mannen die vreemdgaan in ‘Temptation Island’ altijd zeggen: Het gebeurde me gewoon.” Voor Jousma was die droom er wel: “Ik denk dat het een beetje komt uit mijn jongetjesdroom om rockster te worden. Guitar Hero op de Wii was mijn ‘vonk’ Je moet dat. Ik heb een sterke drive om iets te moeten maken en iets neer te zetten. Want we doen het niet exact voor het geld.” Toehoorders Siem Bockweg en Lucy Kliphuis mengen zich nu ook in het gesprek. Bockweg reageert al lachende op de opmerking van zijn bassist: “Nee, zeker niet voor de centen! Mijn broer was bassist, en daardoor wou ik ook een instrument spelen. En nu zit ik hier. De doorslag gaf de muziek die je schrijft en willen laten zien aan de wereld.” Kliphuis blijkt dan muzikaal al een weg te hebben afgelegd: “Ik heb muziek heel erg meegekregen van huis uit, maar eigenlijk alleen klassiek en jazz. Punk is voortgekomen uit 16-jarig tegendraads gedrag en een liefde voor activisme.Ik ben er echt ingevallen, ik drumde niet eens voor ik in CLITTEBAND zat. Het leek me gewoon gezellig om samen met Emmi in een bandje te spelen. Nu ben ik verliefd.”
Lucy Kliphuis schetst dan verder het ontstaan van de band. “Emmi en ik zaten samen op de middelbare school en besloten toen, na een ex-vriendje wat de Inbranders leuk vond, ook maar een band te starten. Eerst baste en zong Emmi tegelijk, maar dat werkte niet en dus toen zochten en vonden we Diesel, die we toevallig op een feestje waren tegengekomen. Siem kwam er wat later bij, omdat onze eerste gitariste, Dini, naar België verhuisde. Het werkt goed. Onze diversiteit aan muzieksmaken en invalshoeken op de muziek leidt tot een creatieve insteek bij het schrijven. Dat is leuk en vernieuwend.” Emmi neemt de handschoen dan over: “We schrijven eigenlijk gewoon wat we leuk vinden. Dat vormt onze sound, die vaak eclectisch is. De kracht van oude punk is de passie en de attitude. De kern van activisme ook. Energie en niet teveel fucks om techniek of conventie. Hoe vernieuwen we die punk? Moderne onderwerpen en eigentijdse teksten. We schrijven over wat ons nu bezighoudt en zijn niet bang om te experimenteren of er een knipoog in te stoppen,” barst ze van enthousiasme.
“In eerste instantie wilden we onze ervaring delen over opgroeien als alternatief persoon in het Gooi, wat niet altijd makkelijk was”, stelt Siem Bockweg dan. “Inmiddels zijn we geïnspireerd door dingen die ons zelf boos maken uit de politiek, Emmi en Lucy’s ervaringen als vrouw, twintiger zijn, sociale problemen die we in onze omgeving zien, maar ook dingen waar we om moeten lachen zoals eigen inside jokes. Muzikaal gezien gooit iemand vaak een klein ideetje op, zoals een riff, en werken we dan samen door. Het is heel collaboratief. Iedereen heeft input, ook over andermans partijen, en we proberen alles uit, totdat we een nummer baren waar iedereen tevreden mee is.”
“Plezier in hun identiteit als jong, feministisch, queer, luid en alternatief”, staat te lezen in de Popronde bio van CLITTEBAND. Op welke manieren speelt dit een rol in de muziek? “We doen alles uit een combinatie van plezier en protest”, legt Diesel Jousma dat uit. “Wij zijn trots op wie we zijn, en hoe we anders zijn, en halen daar veel geluk uit. Soms moet dat van de daken geschreeuwd worden. Maar ook zijn er veel dingen die ons boos maken, en waar een stem voor nodig is. Ook dit doen we met enthousiasme. Groots blij zijn, groots boos zijn. Zo groot mogelijk jezelf zijn en jezelf uiten is iets heel zingevends. Niet alleen in tekst maar ook in aanpak van tekst schrijven en muziek schrijven, proberen we buiten de lijntjes te kleuren.”
“Toen wij startten in Hilversum was er praktisch geen scene”, legt Lucy Kliphuis dan uit hoe de stad Hilversum hier een rol in speelde. “Die is een beetje gestart met diy-collectief Hillyweird, waar wij op hun eerste georganiseerde show, ook onze eerste show speelden. Toen is dat daarna groot opgebloeid, waar wij ook mee van kunnen genieten. De kritiek en afzet die we voelden vanuit Gooische kringen motiveerde ons om ons uit te spreken. Zoals de extreme druk die hier is om ‘hetzelfde’ te zijn, hetzelfde te dragen. Doordat we vanaf jonge leeftijd al ‘anders’ waren, gaf dat ook motivatie om dat ‘anders zijn’ te ontwikkelen. We werden toch al gepest, dan kan je je ‘anders zijn’ groter maken, en cooler.” Een onderwerp dat ze duidelijk hoog zit. “Je moet daadwerkelijk luisteren naar de tekst”, geeft Kliphuis als bijsluiter mee. “De hoeveelheid mannen die ons boos aanspreken over onze thema’s na een show is verbijsterend. Dan ga je toch niet naar een feministische punkband? Zo ook het aantal mannen wat ons lastigvalt, ons telefoonnummer probeert te vragen, opmerkingen maakt over ons lichaam, nadat we net 3 nummers over aanranding hebben gezongen. Bizar!!.” Emmi pakt het op: “Veel van de teksten gaan over onze maatschappelijke idealen, deze zijn doordrongen van feministische, queer, dekoloniale denkbeelden. Wij geloven in directe actie, directe zorg en directe liefde. Leef en handel vanuit een goed hart, en met geduld en begrip naar elkaar, en vergeet niet om samen te lachen!”
Die lach is er zeker als we verder gaan over de komende plannen. Heel veel heeft CLITTEBAND nog niet uitgebracht, is er al een album bijvoorbeeld in aantocht. “Ja”, grinnikt Diesel Jousma resoluut. “We hopen het ergens volgend jaar uit te brengen. Maar geen concrete beloftes. 1 november brengen we echter wel een single uit met mede Popronde-artiest Emirhan X! De single heet ‘Zeg die Mannen’. Ook komen we volgend jaar op de Girls to the Front plaat. Dat is een feministisch initiatief van Bibi Bannink om een verzamelplaat te maken met female-fronted punkbands, dat is super!”
Dan is het weer tijd om de focus op vanavond en de volgende Popronde showcases te richten. “Optreden geeft superveel energie, je creaties de wereld in kunnen gooien. Lekker zweten met elkaar. Het is heel leuk, en soms enorm vermoeiend. Maar het loont,” knikt Lucy Kliphuis verheugd. Siem vult aan over het doel van de Popronde. “We willen spelen op grotere festivals, zoals Noorderslag”, gooit hij alvast een hengel uit richting Groningen.” Emmi gaat dan verder: “En via de Popronde zodanig veel bekendheid verwerven dat wij op de radar van andere coole creatieve muzikanten, drag performers, theaterperformers en creatievelingen all round kunnen komen voor vernieuwende samenwerkingen.” Diesel grapt en grolt tenslotte: “En een private jet graag. En een boot en een yacht”. Handige zakelijke doelen uiteraard, want Noorderslag is uitstekend bereikbaar via het vliegveld in Eelde en de stad Groningen dan verder via de CLITTEBAND boot en aanleggen pal voor De Oosterpoort. Serieus roept hij dan op om vooral CLITTEBAND tijdens de Popronde te komen opzoeken. “Je kunt veel energie en plezier en publieksinteractie verwachten. Al je woede en frustratie eruit kunnen moshen. Een wervelwind van charme. Siems voeten”, wijst hij. “Kortom; een onvergetelijke avond!”