Loading...
EurosonicRecensies 2020

Wat goed is komt snel op Eurosonic met Alfie Templeman

GRONINGEN – Wat goed is komt snel. Alfie Templeman is nog maar net een paar jaar van de basisschool af en staat nu al op Eurosonic en wie de moeite neemt om achter zijn oren te kijken, zal merken dat hij daar nog niet droog is. Zijn leeftijd daargelaten, speelt de Brit uit Bedfordshire gewoon lekker volwassen vrolijke indie pop / indie rock. In Groningen stond Templeman met zijn band eerst in de Martinikerk en even later in Huize de Beurs voor zijn showcases en op weg naar zijn gooi naar Europese faam. Een jaar geleden was hij nog een slaapkamer artiest die daar zijn eerste EP aan één knutselde, met succes overigens, want die werd geweldig ontvangen. Nu maakt hij lekkere en vooral onbevangen nummers over de problemen van de jeugd, zoals relaties en dergelijke. ‘Yellow Flowers’ was de openingszet van Alfie Templeman met zijn band in de Martinikerk onder het prachtige orgel. Een lekker fris en vlot nummer dat gewild of ongewild een vrolijke vibe afgaf, mede door het zichtbare plezier, waarmee de band op het podium stond. De soundcheck was al dolle pret. Alfie Templeman heeft een fijne stem, waarmee hij nummers goed weet neer te zetten. Dit was een nummer dat tegen de pop aanhing, op andere momenten gaat het ook richting de rock. Zijn band was goed en realistisch. Mooiste moment tijdens de soundcheck was het compliment aan de technicus dat één van de bandleden nooit beter zou klinken als nu. Zelf was Templeman verwelkomend in zijn praatjes. Hij was dankbaar en haalde het publiek nadrukkelijk bij zijn showcase. Verbetering kan nog in het wat inhoudelijker vertellen. In zijn liedjes heeft Alfie Templeman een sterke nadruk op melodie. Dat past mooi bij zijn zang en wordt uitstekend onderstreept door de band. ‘Stop Thinking (About Me)’ was het tweede nummer op de setlist en dat ging nadrukkelijker de rockkant op. Een lekker stevige song die toonde dat de band ook deze kant goed beheerste. Hij sloot af met ‘Don’t Go Wasting Time’. Een nummer van de nieuwe EP, alweer zijn derde in drie jaar met ‘Like an Animal’ en ‘Like a Cereal’ in afgelopen twee jaar. Dit nieuwe nummer was erg fijn. Een nummer met rust en nadrukkelijkheid wat de pracht van deze song alleen maar benadrukte. Een verrassende en volwassen artiest die er volop van geniet en wel eens vlot kan doorgroeien naar nog meer status. Het is bij een dergelijk jonge artiest altijd wel oppassen, dat het niet te snel gaat. Wat goed is komt snel, maar hardlopers zijn dood lopers en zo hebben we overal een spreekwoord voor. Met het huidige niveau en daar komt vast nog wel een schepje bovenop met meer ervaring, is dit een gezicht dat bij veel festivalorganisatoren en concertzalen in de boekjes zal zijn geschreven met een dikke streep eronder. Die moeten we hebben, die Alfie Templeman.