Loading...
Recensies 2019Vera

Verrassend sterk Levitation Room neemt Vera mee naar space

GRONINGEN – Amper een uur voor het optreden van Levitation Room in Vera zou beginnen opende de deur van het Groninger podium zich op een kier. Twee mannen glipten naar buiten en haasten zich naar de even verderop gelegen supermarkt. Een paar minuten later keerden ze weer met een fles shampoo. De krullen van zanger en gitarist Julian Porte waren hierbij onmiskenbaar. Fris en fruitig stonden de heren van Levitation Room dan ook klaar om met ‘Reasons Why’ hun optreden te openen. Het is te hopen dat Porte ook gitaarsnaren had aangeschaft, want binnen twee tellen had hij in dit nummer een snaar gesloopt en moest hij voor ‘There Are No Words’ verder op een reserve gitaar. Levitation Room was voor het publiek eigenlijk de grote onbekende op deze avond met twee bands uit Los Angeles. De andere band, L.A. Witch geniet na een eerder optreden al veel fans in Groningen, maar die konden zich duidelijk ook vinden in de spacy rock of zoals ze het zelf omschrijven “sun-dried roots and psych rock”. Gabriel Fernandez als lead gitarist, drummer Johnathan Martin en bassist Brandon Graham assisteerden Porte op het podium in het maken van die sound. Regelmatig werd dat heel erg mooi in bijvoorbeeld ‘Strangers of our Time’ of in ‘Pass it On’. De gitaar van Gabriel Fernandez was over het algemeen verantwoordelijk voor die ruimtelijke psychedelische klanken die een extra dimensie gaf aan die jaren 60 sound die er wel degelijk inzat bij dit viertal. Ook de anderen op het podium stapten nu en dan in de schijnwerpers. In ‘Cosmic Flower’ was dat bijvoorbeeld het uitstekende drumwerk van Johnathan Martin, terwijl bassist Brandon Graham een factor was die al die lijntjes samen bond met zijn spel. Julian Porte toonde zich naast een sympathieke verschijning met zijn opmerkelijke manier van gitaarspelen ook een uitstekende zanger met een nu en dan wat hoger stemgeluid. Jammer genoeg werd hij in de loop van het concert steeds meer overstemt door de instrumenten en daardoor op het einde nauwelijks verstaanbaar. De pret mocht dat helemaal niet drukken en in ‘What You See’ heeft de band een fantastisch nummer en ook het meer uptempo Loved’ boeide. Met ‘Headspace’ had de band ook een erg fijn instrumentaal nummer in huis. De aankondigingen waren kort, maar meestal was het spelen wat de klok sloeg. Veel van de nummers die in Vera werden gespeeld zijn bedoeld voor een album dat over niet al te lange tijd moet verschijnen als opvolger van ‘Ethos’ uit 2016. Uiteraard werden er ook van dit album een aantal nummers gespeeld, zoals ‘Crystal Ball’, met een uitstekende bas van Graham,waarmee alweer bijna het einde werd bereikt van dit concert. Na ‘Ooh Child’ dat erg goed was werd krachtig een punt gedrukt met ‘Paydactly Cat’. Heerlijk psychedelisch en met verve gebracht was dit een heerlijke band die zich uitstekend wist te verkopen. Reikhalzend uitkijken naar dat nieuwe album en wie wet brengt het ze terug naar Vera.