Loading...
Recensies 2015

Ukelele pech en primeur voor Past Perfect

GRONINGEN – Terwijl de zaal van Huis de Beurs begon vol te stromen was het de Duitser Bjørn Giesenbauer, woonachtig in het Deense Aarhus en zo een mooie vertegenwoordiger van de internationale Melodica gedachte die het spits afbeet met zijn ‘kleine liedjes op kleine gitaartjes’. De Deense Duitser bracht zijn folky liedjes op zijn ukelele. Zelf organisator van het Melodica festival in zijn woonplaats en vaste gast in Groningen als toeschouwer was nu het podium voor hem weggelegd, maar Giesenbauer verkoos de plek voor het podium, zonder versterking en tussen het publiek. Hij treedt normaal als duo op onder de naam Past Perfect met Bror Giesenbauer, maar sloeg zich er nu verdienstelijk alleen door Het Past Perfect materiaal heen. Hij begon met ‘If I was the One’, en het als leidraad voor zijn dochter geschreven ‘Horsey Girl’. Een oproep om maar van alles te worden in het leven, maar toch maar geen Penny meisje. Kleine liedjes inderdaad, waarbij de stem van Giesenbauer in zijn zang adequaat is en zijn spel mooi maar af en toe ook beperkt. In en om zijn liedjes bleek de Past Perfect voorman een echte verteller. Over bijvoorbeeld ( te veel aan) optimisme in ‘Everything is possible’. Met alleen een Ukelele kun je prima een een mooi vol geluid halen. Daar slaagde Past Perfect niet altijd in. Na zijn derde liedje was de ontstemming van het instrument dermate dat een lang stemsessie nodig was en geen oplossing bood. Ukelele pech voor Past Perfect. Giesenbauer had echter meer noten op zijn zang. Waarschijnlijk was het een primeur, want met zijn IPhone als toetseninstrument speelde de zanger ‘You Love Your IPhone more than Me’ een mooi statement over de moderne tijd. Op IPhone had Past Perfect maar één liedje en dus volgde opnieuwe een stemsessie zonder beter resultaat. Op een geleende gitaar speelde Past Perfect tenslotte ‘Bigger than Us’ en dat was gelijk het mooiste liedje van het optreden met een veel voller geluid. Een optreden met hindernissen, maar wellicht krijgt Past Perfect nog een herkansing om te laten horen wat er in zit, maar dan zonder pech.