Loading...
Albums

Tragedy Ann – Matches

Wat een sterk begin heeft het debuutalbum van Tragedy Ann met ‘The Last Thing’, waaruit ook de titel van het album ‘Matches’ is opgevist. Onmiddellijk een voortreffelijk nummer als binnenkomer met heerlijke harmonieën. Tragedy Ann is een duo bestaande uit zangeres en multi-instrumentalist, op de lijst noteren we onder andere ukelele, orgel, piano, zaag enz enz, Liv Cazzola en gitarist en zanger Braden Phelan die op indrukwekkende wijze hun claim zetten. Op het album een volle sound, dankzij ook tal van gastmuzikanten als The Young Novelists zangeres Laura Spink op glockenspiel, percussionist Sam Boer die daarnaast met Anita Cazzola in de naar hem vernoemde folkrock band speelt en Peter Klaassen bassist van van onder andere Benjamin Dakota Rogers om maar een paar te noemen uit een dwarsdoorsnee van de crème de la crème van de folkrock uit de omgeving Toronto en Guelph Canada die elkaar veelal naast Tragedy Ann ook vinden in het duo The Lifers van Anita en Liv Cazzola, waaraan ook Braden Phelan, Sam Boer en celliste Jill Sauerteig aan meewerken. Kwaliteit volop en dat laat zich merken. Het rustige ‘One in Two’ met aanvankelijk Liv Cazzola aan het vocale roer is prachtig en neemt toe in intensiteit. ‘Neon & Velour’ met wederom prachtige samenzang heeft meer een retrogevoel en is swingend. Prachtig wordt het echt bij het schitterende langzame ‘Regulars’ met nu de vocale hoofdrol van Braden Phelan vertelt hij een intens verhaal, ook ‘Snooze’ wat daarna volgt is prachtig. Sterke songwriting en een mooie afwisseling, bijvoorbeeld het vlotte ‘Kids’ dat ultrakort even de bedaardere liedjes breekt kenmerken het album met vooral die geweldige zang dat de band zelf vergelijkt, en niet ten onrechte met Mandolin Orange. Het zwaartepunt van het album zit duidelijk in de eerste helft wat super weet te overtuigen en elke tel boeit, maar de tweede helft, haalt weliswaar niet dan niveau, maar blijft prachtig met het klein beginnende maar groots uitpakkende ‘Holy Water’ en vlotte melancholische ‘The Light We Have’ waarmee het afscheid van de zomer en dit album wordt benadrukt met onder andere een mooie zingende zaag. Een hele fijn kluit muzikanten daar in Guelph.