CALDICOTT – Het is amper een paar maanden geleden dat er in Groningen een liefdesaffaire ontstond. The Bug Club kwam optreden in Vera en op de planken van het podium klikte het tussen publiek en band. Nu al zijn ze terug in de stad, want het trio komt naar Eurosonic / Noorderslag om naast Wales en Groningen ook de rest van Europa te overtuigen. “De naam The Bug Club vormt een prima introductie voor de band en hun muziek: een hecht collectief dat de alledaagse verhalen vertelt die we vaak voor lief nemen, doorspekt met humor en riff-rijke garagerock en -pop. The Bug Club ontstond in 2016 in Wales. De band tekende in februari 2021 bij Bingo Records voor hun eerste single. Negen maanden later brachten ze al hun tweede EP uit. In oktober 2022 lanceren ze debuutalbum ‘Green Dream In F#’”, weet het showcase festival te vertellen over The Bug Club. Gitarist en zanger Sam Willmett wordt door medebandleden bassist en zangeres Tilly Harris en drummer Dan Matthew vooruit geschoven om het verhaal van The Bug Club te vertellen.
Caldicott is een klein plaatsje in Wales. Het is al duizenden jaren een plek waar mensen wonen en wordt nog specifiek genoemd in het Doomsday Book. De geschiedenis is er zichtbaar met een groot Middeleeuws Kasteel en een een groot kruis in het centrum om de gevallenen in de eerste wereld oorlog te gedenken. Het is ook een plek waar muzikaal toch één en ander opbloeit, wellicht ook omdat het een centrum is voort voortgezet onderwijs en er plekken met mooie podia zoals Newport, Cardiff en Bristol niet ver uit de buurt liggen. “Er zijn heel veel coole bands bij ons in de buurt in Zuid-Wales. We nemen alles op met onze knappe vriend Tom Rees van Buzzard Buzzard Buzzard in zijn studio in Cardiff. Hij registreert iedereen en is een genie. Alice Lowe is ongelooflijk, ga haar live zien als je kunt! Melin Melyn zijn geweldige en lieve mensen. Je zult de beste avond van je leven hebben als je ze allemaal ziet. Er zijn er nog veel meer en iedereen is heel anders. Er is zeker een leuke community rond de weinige locaties die hier nog over zijn, wat goed is. Le Pub in Newport is een van onze favorieten en Clwb Ifor Bach en Bunkhouse zijn geweldig. Leuke gepassioneerde mensen.” The Bug Club is echter de bekendste. Sam Willmett haalt direct ook herinneringen op aan het vorige bezoek aan Groningen en het concert in Vera. “We vonden het geweldig leuk! Ze gaven ons enkele van de posters die ze op zolder printen en die zo cool zijn”, laat hij de poster zien die ontworpen is door Joblin Agteresch van de Vera Art divisie. “We wonnen ook een taart op hun radiostation, wat een leuke bonus was dat. Ik kan niet wachten om over een paar dagen terug te komen naar Groningen!” Hun showcase is overigens niet in Vera, maar de band staat op 20 januari in de Machine Fabriek in Groningen.
Een mooie plek voor de rocksound van de band is dit podium. De band is ontstaan toen Wilmett samen met Tilly Harris op de universiteit zat en dat beide niet echt kon boeien. Ze besloten daarom om maar een rock band te beginnen. Samen spelen deden ze al van jongs af aan. Sam kon Dan Matthew en hij rekruteerde hem als drummer. “Ik hou van simpele geluiden waar je niet over na hoeft te denken”, stelt Sam Willmett over de sound van de band. “De minste hoeveelheid obstakels in de weg hebben, klinkt ons meestal het beste in de oren, dus het is geen grote beslissing om te nemen om juist lekker te rocken. Als de nummers echter chic willen klinken, zouden we dat ook wel toestaan. Ik denk dat dingen maar op één manier goed klinken, dus wat dat ook is, we gaan er graag mee akkoord. Tenzij het verschrikkelijk is of zo,” knikt hij nadenkend. “Ik zet meestal een kopje thee en probeer een liedje af te maken voordat ik de thee op heb”, gaat de The Bug Club gitarist dan in op het schrijven van de liedjes. “Vroeg in de ochtend werkt het beste voor mij en ik probeer altijd het nummer af te maken. Dan maak ik nog een kopje thee en probeer het opnieuw. Ik probeer dat zo vaak en dagen achter elkaar te doen als ik kan voordat ik me verveel en dan heb je een aantal nummers die bij elkaar passen, althans zo’n beetje. Me druk maken als dat een keer niet werkt doe ik niet en gewoonlijk laat ik het op zijn beloop als en wanneer ik dat wil komt het vanzelf weer. Ik plan nooit een onderwerp en schrijf meestal gewoon wat goed voelt om te zeggen en te spelen.” Het zijn dan ook vaak de allerdaagse dingen die terug komen in de liedjes van The Bug Club. “Ik vind het niet belangrijk om die gewone dingen te benoemen in de songs, maar het is leuk om verhalen te vertellen of dingen te verzinnen. We houden ervan dat dingen een beetje shit klinken, maar op een leuke manier.”
Dat is terug te beluisteren op het album ‘Green Dream In F#’, dat recent verscheen als opvolger van de EP’s ‘Launching Moondream One’ en ‘Pure Particles’, maar live is natuurlijk nog fijner. “Het is leuk voor ons om luid te spelen en het is gek om te zien dat mensen langskomen en iets willen horen dat je verzonnen hebt”, geeft Wilmett zijn motivatie prijs om op het podium te stappen. “Er is geen echte reden om het te doen, behalve dat we het leuk vinden. Ik heb niet het gevoel dat mensen moeten horen wat we te zeggen hebben of zoiets. Dat komt op mij een beetje arrogant over. Het is gewoon een beetje kunst, maar ik denk dat de meeste mensen het leuk vinden om het huis uit te gaan en wat harde geluiden te horen.” De tijd dringt dan alweer en we sluiten af met de vraag waarom de festival bezoekers absoluut de showcase van The Bug Club moeten gaan zien. “Tilly beweegt meer dan op de platen en Dan ook, maar je zult waarschijnlijk moeite hebben om mijn mompelende stem te horen. Je kunt niet alles hebben!” Met een enorme grijns sluit Sam Wilmett af. Hij kijkt uit naar de reis naar Groningen met zijn The Bug Club met misschien wel weer taart.