LEEUWARDEN – Op je verjaardag hoop je uiteraard op mooi weer. Dat was een vergeefse hoop voor gitarist Jeroen Kant van Chica Chica. De Brabander was special naar Leeuwarden gekomen op zijn verjaardag, maar het tegenzittende weer zorgde er wellicht niet voor dat er enorme aantallen voor het podium stonden, maar de echte liefhebbers van de Colombiaanse Cumbia en aanverwante muzieksoorten, aangevuld met funk en surf, lieten de gelegenheid niet teloorgaan. Er werd gezongen voor Kant en gedurende het hele optreden stonden de Ljouwerters te swingen in de regen bij de show van Chica Chica op het Fries Straat Festival.
Chica Chica is de band van frontvrouw en bassist Judith Renkema. Jarenlang speelde ze in tal van formaties, waaronder bij Jeroen Kant, die nu als gitarist bij Chica Chica speelt samen met percussionist Luuk Adams. Het idee voor Chica Chica werd geboren toen Renkema de cumbia ontdekte. In de interpretatie van de band is het een combinatie psychedelische cumbia, exotische filmscores en funky grooves in een spannende latin sound. Elementen van de funk en de surfsound zijn er ook zeker in te vinden. Die laatste elementen komen uit de vele funk en soulplaten die de bassist luisterde en een voorliefde voor filmmuziek. Het komt allemaal samen op het album ‘Chica Chica’ dat in 2023 verscheen en binnenkort gaat de band aan de slag met een nieuwe plaat. Bekendheid kreeg Chica Chica door de steun van NPO Jazz & Soul dat de muziek met grote regelmaat de huiskamers binnen liet stromen en daarnaast werden via Eurosonic/ Noorderslag en een succesvolle Popronde, waarbij ze in onder andere Groningen, Emmen en Leeuwarden met succes speelden.
Terwijl de regen de dapperen tegen de muren van de huizen in Leeuwarden joeg, om maar een beetje soulaas te vinden voor het optreden van Chica Chica zette de formatie kordaat ‘Disco L’Africain’ in. Een dappere poging, helaas onsuccesvol, om met zomerse exotische het weer tij te keren. Wie zich niet liet weerhouden verscheen razendsnel voor het podium bij dit vlotte en swingende stuk, waarin de bas van Judith Renkema zo’n prominente plek heeft en als je er toch staat, kun je al bibberende en miserabel de muziek beluisteren of je danst heerlijk in de regen op de klanken van Renkema en kompanen. Dat bleef doorgaan, ondanks dat dit een iets rustigere song is in ‘Chica Chica’ waarin het vooral de gitaar van Jeroen Kant is die de aandacht trekt. Kant trakteerde op zijn verjaardag Leeuwarden veelvuldig op de kenmerkende wah wah sound en bleef imponeren met zijn spel. Het ging fluks verder in ‘Numero Dos’, waarin het weer Renkema was die met een mooie donkere, maar funky baslijn dit nummer cachet gaf en het erg mooi en intens maakte, hoewel daarbij de sambaballen waarmee Luuk Adams drumde ook absoluut een rol in speelden. ‘Mi Langosta Roja’ was weer aanleiding voor het publiek om heerlijk te gaan swingen, mede ingegeven door de urgentie van deze compositie. Er waren weinig aankondigingen. Waarschijnlijk verstandig, want een dansend publiek blijft eerder staan dan een kleumende massa. De introducties die gedaan werden waren dan ook meer korte mededelingen, maar voor de verjaardag van Jeroen Kant maakte de frontvrouw een uitzondering en de gitarist werd dan ook uitbundig toegezongen door het Fries Straat Festival. Daarna was het tijd voor voor vrolijke vlottere deuntjes, zoals ‘Caballito’ en ‘El Pacifico’. Dit laatste stuk diende ook als vehicle om het spel van Kant te etaleren. Erg mooi was ‘Mi Zafira’, een liedje dat Renkema aangreep om te vertellen dat een tweede album onderweg was, waar dit stuk op te vinden zal zijn. Luuk Adams op zijn drums stuwde dit stuk omhoog met vlot drumwerk. Wat eigenlijk onvermijdelijk was gebeurde. De regen maakte iedereen kletsnat, behalve degene die ver weg een droog plekje hadden gevonden, maar voor het podium werd het leger en leger. Dat viel Chica Chica niet te verwijten, want die bleven zich inzetten en af en toe wat apparatuur of een setlist op een droger plekje brengen als een vlaag hemelater het podium op waaide met mooie muziek strooien. Adams zette ‘ Dans de la Nuit’ in, de bas viel bij en het nummer zwelde prachtig aan. Heerlijk opzwepend was ‘Pilota Psicotiza’ en, ook een nieuwigheid, er werd gezongen. Hierna werd het tijd om drogere plekken op te zoeken na het uptempo ‘La Punta’ en het wederom met zang gelardeerde ‘Cabalgando’. Het weer zat niet mee, maar het Friese publiek en deze prachtige formatie vol ervaren en bewezen musici maakten er toch een zonnig uurtje van.