SCHIPBORG – Hoe kun je direct de aandacht trekken. “Een ultieme combi van hedendaagse popmuziek en Siciliaanse folk.” Op die manier set Festival der Aa het concert van singer-songwriter Suzy W in de markt. Dat klinkt als een boeiende combinatie. Op het altijd erg fijne driedaagse festival zal Suzy V bijna het licht uitdoen. Haar concert is echter het wachten meer dan waard. Naast haar optreden op het Festival der Aa is er nog genoeg om verder over te praten. Haar nieuwe album ‘Sound of the Sea’, haar debuut is net verschenen en ze kwalificeerde zich voor de Popronde en kijkt hopelijk uit naar een najaar vol geslaagde optredens om haar ultieme combi te laten horen. Achter het mysterieus klinkende Suzy V gaat de Amsterdamse Suzanne ten Brink schuil. Podiumervaring deed ze op als ijsmeisje bij Podium Vlieland en als zingende serveerster Pasta e Basta in Amsterdam. Dat is klein grut bij wat haar de komende periode te wachten staat.
In Amsterdam herkennen we de zangeres onmiddellijk als ze staat te zwaaien met haar zojuist fysiek verschenen album. De zomer geeft even respijt van de hitte, maar het is mooi genoeg om lekker op een terras van gedachten te wisselen. Om de zomerse sfeer vast te houden vragen we eerst maar eens wat we nou kunnen verwachten op Festival der Aa? “Ik hoop niet teveel”, lacht Suzy V zenuwachtig, “want teveel druk maakt me nog nerveuzer, maar ik hoop dat ik met mijn band het publiek even mee kan nemen naar een Siciliaans strand, met af en toe wat liefdesverdriet, maar ook veel mooie zomeravonden met lekkere wijn en feestelijke dansjes!” Een mooi voornemen, maar als optreden haar zo de zenuwen geeft, waarom het dan doen. Ze denkt even na, neemt een voorzichtig teugje van haar koel glas verfrissing en gaat er dan dieper op in. “Hoe cliché het ook klinkt, ik moet wel. Ik heb bijna geen keus. Het gevoel wat je krijgt van een goeie gig is eigenlijk niet te beschrijven. Of je nou voor vijf of vijftig mensen staat, er zit altijd wel een mooie reactie tussen. Het feit dat wanneer ik mijn meest persoonlijke verhaal vertel, wat ik vertel in de vorm van een liedje en dat sta te zingen, ik dan iemand daar mee kan raken, geeft mij zoveel energie! Ik wil ook dat iedereen zijn eigen verhaal van mijn nummers kan maken. Daarnaast is het muziek maken met mijn vrienden die in mijn band zitten dus, om mij heen ook geweldig. Ik ben voor elk optreden echt extreem zenuwachtig, misschien bijna te erg, maar het moment dat ik mijn eerste woorden heb gezongen en die gingen goed, dan kan ik nog alleen maar genieten en voelt het meer als een gezellig feestje met m’n vrienden dan dat we gewoon aan het werk zijn. Zo moet het zijn vind ik!”
Dan kijken we verder. Terug naar het begin. “Ik heb eigenlijk nooit bewust “gekozen” voor muziek. Toen ik 7 jaar was zat ik al op zangles en zei ik al dat ik zangeres wilde worden. Die gedachte is nooit veranderd. Nu moet ik ook wel toegeven dat mijn ouders altijd volledig achter die keuze hebben gestaan en me altijd hebben gesteund en zullen steunen, wat het natuurlijk wel nog een stuk makkelijker maakt! Ik kom uit een creatieve familie, wat het natuurlijk ook wel stimuleert om zelf ook iets creatiefs te doen. Ik was nooit de beste leerling op school. Ik heb met moeite mijn VWO gehaald, maar heb het leren uit boeken nooit leuk gevonden. Daarbij trek ik regelmaat ook totaal niet. Ik wil dat elke week, elke dag anders is en dat je niet in een sleur komt te zitten. Daarnaast kan ik iets ook alleen maar doen als ik het echt extreem leuk vind, anders word ik al gauw ongelukkig. Als artiest is iedere dag onvoorspelbaar en dat vind ik heerlijk. Ik vind sowieso dat iedereen moet doen wat hij of zij het allerleukste vind. “You only live once” en je moet gelukkig zijn, en in mijn ogen is ook niets onmogelijk dus moet je je dromen najagen!”
Dan gaan we in op die combinatie van Siciliaanse Folk en hedendaagse pop. Hoe is dat tot stand gekomen. Eerst maar eens de stamboom erbij halen. “Mijn moeder is half Siciliaans. De Siciliaanse volksmuziek heeft mij altijd al geïntrigeerd, omdat het heel vrij en apart en uniek is. Het moment dat ik mijn producer Wieger Hoogendorp, waarmee ik mijn hele plaat heb gemaakt, vertelde over mijn Siciliaanse achtergrond werd hij net zo enthousiast als ik. We zijn uren lang Siciliaanse muziek gaan luisteren en research erover gaan doen, en diezelfde dag hebben we het nummer ‘Sound of the Sea’ nog geschreven. Het eerste nummer met de Siciliaanse sound die we zijn blijven gebruiken voor de rest van het album en, heel toepasselijk, een liedje over mijn Siciliaanse moeder.” Dat vraagt toch nog wat nadere uitleg. Niet iedereen is immers bekend met deze muziek. “De Siciliaanse folk is erg ruig en rauw, gekke timing, valse instrumenten, het maakt eigenlijk allemaal niks uit. Daarbij is het ook erg filmisch en heeft het hele specifieke instrumenten. Vooral van die laatste twee elementen hebben we erg veel gebruik gemaakt. Veel mandolines, accordeon, blazers, tremolo gitaartjes, bombastische drums. Ik krijg erg veel reacties van mensen die mijn plaat hebben geluisterd dat ze dat filmische er ook echt in terug horen, zonder dat ze daar echt vanaf weten. Ik hoop ook echt dat wanneer je de plaat van begin tot eind luistert, je er een soort van verhaal van kan maken voor jezelf en het helemaal voor je ziet.”
Het creatieve proces achter de liedjes is dan een logisch gevolg. Het schrijven in die ruige en rauwe stijl zal het nodige vragen. “Het verschilt eigenlijk per liedje hoe ze geschreven zijn. Een aantal heb ik helemaal alleen geschreven met mijn gitaar en deze heb ik later uitgewerkt samen met Wieger. Dit zijn voor mij misschien wel de meest persoonlijke liedjes, omdat het echt nummers zijn die geschreven moesten worden om zelf gebeurtenissen te kunnen verwerken of relativeren. Andere liedjes hebben Wieger en ik samen geschreven. We beginnen dan vaak met de muziek, daar krijg ik dan al gauw een gevoel of emotie bij en dus een onderwerp. Dan ga ik zelf aan de tekst zitten en werken we samen verder aan de muziek. Weer een andere manier is om met andere mensen te schrijven. Soms kan ik zelf de woorden niet vinden bij een onderwerp wat ik heb bedacht, en heb ik daar hulp bij nodig van andere songwriters, plus het geeft weer een hele andere energie aan een nummer. Daarbij zijn wel echt alle nummers gebaseerd op gebeurtenissen uit mijn leven, en de onderwerpen zijn dan ook ontstaan uit dingen waar ik op het moment van schrijven mee zat of mee bezig was.”
Het resulteert nu dus in het debuutalbum ‘Sound of the Sea’dat nog heel vers is. “Wieger en ik zijn erg vrijblijvend begonnen aan het album. Het plan was samen een EP te maken, maar al gauw hadden we zoveel goede nummers gemaakt dat het twee EP’s werden, totdat iemand zei: “Waarom maken jullie er eigenlijk niet een album van?”, en toen dachten we: “Fuck it, let’s do it”. De nummers zijn allemaal op een ander tempo ontstaan. De een was na een keer opnemen af, de ander hebben we maanden lang herschreven wat muziek betreft en opnieuw alles opgenomen. We zijn niet een week lang de studio in gedoken en hebben alles in een keer opgenomen. We hebben zo’n anderhalf jaar ongeveer 2 à 3 keer per week in de studio gezeten en aan het album gewerkt. Het is veel meer geworden dan ik ooit had durven dromen. Het is ook heerlijk dat het album, na zo lang en hard eraan gewerkt te hebben, eindelijk uit is!”
Een album dat er in deze vorm niet zou zijn zonder haar zanglerares. Op de achtergrond speelde Caro Emerald er nog een rol in. Het begon echter met zanglessen bij deze internationale artieste. “Caro is ten eerste een fantastische zangdocente”, benadrukt Suzy V. “Ze heeft mij de hele basis op het gebied van zangtechniek geleerd. Daarbij is het me altijd bijgebleven dat toen ik 11 jaar was, ze me vertelde dat je eigenlijk ieder nummer kan zingen, zolang je maar niet denkt dat je de zanger of zangeres moet imiteren en je van alles je eigen maakt. Hier denk ik nog wel eens aan. Wanneer je een nummer covert moet je niet proberen te doen wat het origineel doet, maar moet je er je eigen verhaal van maken en daarmee dus je eigen liedje. Daarnaast heeft Caro mij gekoppeld aan Wieger, heeft ze tijdens het opname proces altijd nog meegeluisterd en commentaar en tips gegeven en zal ze voor altijd een soort mentor voor me blijven.”
Geen verkeerde mentor, helemaal met een belangrijke periode als het festivalseizoen en vooral de Popronde. Het duurt nog even, maar de eerste boekingen voor het najaar zijn er al. Terafsluiting van het gesprek kijken we nog even vooruit naar de Popronde. “Ik wil zo veel mogelijk spelen. Ik heb een te gekke band bij elkaar verzameld van jongens die in korte tijd mijn beste vrienden zijn geworden. Hoewel ik nog lang niet ben waar ik wezen wil, gelooft mijn band er nu al in en sluiten ze zich aan bij mijn avontuur. We willen vlieguren maken, zoveel mogelijk mensen aanspreken en ontroeren met mijn muziek en gewoon heel erg veel ervaring op gaan doen. Ik hoop natuurlijk ook dat de Popronde een opstapje zal zijn naar meer. Sowieso is de Popronde een hele goeie basis. “Ik heb meegedaan aan de Popronde” is op veel plekken alweer een soort pluspuntje om je te boeken of te vragen. Daarbij hebben de meeste artiesten waarvan ik hun bewandelde weg als voorbeeld beschouw ook ooit de Popronde gedaan, dus vandaar dat het er in mijn ogen gewoon een beetje bijhoort!” Voor Suzy V dat avontuur aangaat is er eerst het avontuur op dat prachtige Festival der Aa in Schipborg waar op zondag 7 juli het Koepelpodium het centrum van een Siciliaans feestje moet worden.