Loading...
Recensies 2019

Stevige professionele show Indian Askin

LEEUWARDEN – Aan alles is te merken dat Indian Askin de laatste jaren op elk terrein hun act heeft bekeken, aangepast, uitgebreid en vervolmaakt naar een heerlijk doordenderende rockshow die op de vrijdag door Leeuwarden kwam en het Welcome to the Village hoofdpodium bijzonder goed vermaakte. Het zat meer dan degelijk in elkaar, maar was absoluut niet blasé, maar sprankelde van het plezier dat de band graag met het publiek deelde. De Amsterdamse formatie spoot dan ook uit de startblokken met ‘Wheels’, een stevig rockende opening die zijn even robuuste voortzetting kende in het erg mooie ‘On & On’ dat er in ging net zo heerlijk als wat de foodtrucks te bieden hadden aan de randen van het festival terrein. Indian Askin kwam bovendrijven in 2016 met een EP en vooral hun debuutalbum ‘Sea of Ethanol’. Het leverde een karrenvracht aan optredens op in nagenoeg elk podium dat Nederland rijk is en ver daar buiten. Het succes werd omgezet een jaar later in een Edison als ‘Best New Talent’. Nu met al die ervaring later is er een nieuw album met ‘Another Round’ dat deze zomer op verschillende festivals en dit najaar op tal van podia, waaronder in november Vera in Groningen, wordt gepromoot. De band bestaat uit zanger en gitarist Nelson Ayala, drummer Ferry Kunst, op bas Jasja Offermans en op toetsen Bart van der Elst. Na dit overdonderende begin werd het even wat kalmer met stemmige en intense ‘For You’ om daarna weer wat aan te zwellen met ‘Beat74’. Qua set opbouw zat het logisch en volgens de regelen der kunst in elkaar. Hierdoor werd keurig ieder nummer van een eigen identiteit voorzien en werd het publiek meegenomen de show in, zonder dat het te zwaar werd of eentonigheid dreigde. Drummer Ferry Kunst verzorgde het intro voor ‘Gimme A Sign’ dat zich kenmerkte met een heavy sound. De band laveert in zijn sound tussen rock en punk, waarbij erg goed is geluisterd aan de grootheden uit deze genres die vanaf de jaren 60 al zoveel bands hebben geïnspireerd. Het ene nummer knispert, terwijl het volgende als een zware deken bedekt. De nadruk ligt op spelen. De aankondigingen van Ayala zijn kort en vaak weinig zeggende algemeenheden. Daar kan nog wat intimiteit worden ingestopt. Hij heeft een hele fijne degelijke stem, maar ook de zang van Jasja Offermans is leadzang waardig, zo blijkt op momenten dat zij de zang overneemt en daarbij ook haar mannetje staat. Met muzikaal vuurwerk wordt ‘Pardon Me’ omlijst. Dat is nog een nummer van het debuut, maar het pittige en vrolijke ‘I Know How To Party’ is nieuw en met korte zinnen is dit een fris nummer. Weer een rustpunt met ‘I Feel Something’ en daarna wordt prima de eindsprint ingezet met ‘Mr Nick’ die de streep bereikt met ‘Answer’, wellicht hun bekendste nummer en de eerste single die de band uitbracht en hen het indertijd zo begeerde minuutje van Mattijs in ‘De Wereld Draait Door’ opleverde. Uitermate goed, uitermate degelijk met her en der een fijne muzikale surprise.