Loading...
Recensies 2022

Qeaux Qeaux Joans en Regina Mudrich laten zich niet stoppen door pianomalheur

ROODEHAAN – Pianomalheur, het kan de beste overkomen. Ondanks alle voorzorgen om de piano van Roodehaan in tip top conditie te krijgen voor het optreden van Qeaux Qeaux Joans en Regina Mudrich op dit fraaie podium in Westeremden bleek bij de soundcheck de piano onwillig. Even leek goede raad duur te zijn, want hoe krijg je zo’n apparaat weer in een uurtje goed aan de praat, maar het briljante idee deze middag in Noord-Groningen kwam van violist Regina Mudrich. De meeste kerken hebben een piano met stekker en dus sprintte de Duitse door Westeremden, bonkte op kerkdeuren en warempel even later stond er op het podium een piano. De ervaring van een uitgebreide toer die beide ondernamen door Duitsland voor concerten in kerken betaalde zich uit, want daar had ze gezien dat voor de begeleiding eigenlijk elke kerk wel een piano had staan.. Hoewel niet perfect en ook dit een enigszins beperkt exemplaar was met ook een eigen wil, kon het concert nu doorgang vinden. Qeaux Qeaux Joans is de artiesten naam van de oorspronkelijk Arnhemse, maar nu Amsterdamse Coco Harmsen. In het eerste decennium van deze eeuw neemt ze een mooie aanloop naar haar solo carrière. Aanvankelijk op het conservatorium van Amsterdam ontdekt de prille muzikante dat haar opleiding sneller gaat in de praktijken duikt de Amsterdamse muziekscene in, speelt veel op internationaal bezochte jamsessies en in de Wicked Jazz Sounds Band. Haar doorbraak volgt als ze wordt gevraagd voor het voorprogramma’s van Seasick Steve en Beth Hart, in een landelijk goed bekeken tv show mag optreden en haar debuutalbum ‘No Man’s Land’ uitbrengt in 2011 met alternatieve rhythm and blues. In de jaren daarna worden de lijntjes naar Duitsland gelegd, hoewel ook in Nederland ze succesvol is. Haar tweede album ‘The Ritual’ wordt prima ontvangen, maar qua optredens komt steeds meer de nadruk te liggen op onze Oosterburen, hoewel ze nu en dan ook in Roodehaan haar klanken laat horen. Dat komt helemaal stil te liggen als ze in de greep van Covid zelfs dreigt haar loopbaan helemaal vaarwel te moeten zeggen als gevolg van de ziekte. Gelukkig komt het niet zo ver. In Roodehaan nodigt ze haar vaste Duitse kompaan Regina Mudrich uit. Een klassiek geschoolde violist uit Bremen die echter met even veel liefde zich stort op blues, folk en jazz en daarnaast een begenadigde tekenaar, fotograaf en filmer is. In Roodehaan is alles net voor het begin van het optreden gereed. Qeaux Qeaux Joans opent solo met kalm beginnende ‘Common Ground’ dat zich allengs steviger toont en een toenemende indringendheid heeft. Een mooie opening die nog wordt overtroffen door ‘Hurt’ waarin het tempo iets omhoog gaat en een nummer is met een mooie dramatiek. Ze noodt haar Duitse begeleider op het podium voor ‘Gildian’, dat begint met een mooi vraag en antwoord spel tussen piano en viool en daarna in de opbouw heel mooi grootser wordt neergezet. Qeaux Qeaux Joans combineert vaak een aantal nummers achtereen tot een langer stuk. Zo ook in Roodehaan, waar ze een prachtige opbouw in heeft met centraal ‘The Ritual’ en een hele fijne wisselwerking met Mudrich, waarbij ondanks dat ze aan één worden gespeeld de nummers toch hun individuele karakter behouden. Na de pauze opent ze met ‘Final End’ en vervolgt steviger met ‘Song on the Radio’. Een mooie mix van oude nummers en nieuwer werk in een uitvoering die in het verlengde licht van haar oude alternatieve R & B, maar toch duidelijk ook andere invloeden heeft. De nummers worden relaxt aangekondigd met vaak een anekdote of een kort verhaal. Hier kan nu en dan nog wat inhoudelijker op een liedje worden ingegaan, maar de songs spreken ook vaak voor zich. Na de pauze de pauze is ‘Fading’ het eerste echte hoogtepunt. Een rustig piano intro beloofde een ingetogen nummer, maar al snel wordt het krachtiger en spreken de emoties luidkeels mee en blijkt weer hoe moi beide op het podium op elkaar zijn ingespeeld. Gedurende het concert blijken echter de beperkingen van de kerk piano steeds meer en moet zelfs een liedje worden overgeslagen omdat dit niet haalbaar is. De kwaliteit vergoed echter de kwantiteit en met het fantastische toegift ‘While The Whole World is Asleep’, dat zwaarder van karakter is en waarin de stem van Joans nogmaals geweldig tot zijn recht komt in dit indrukwekkende nummer, zingt de zangeres haar frustraties van Covid en de voor haar zo angstige tijd van zich af in deze song geschreven tijdens het herstel toen ze de drukke stad even achter zich liet en was gevlucht naar het platteland om in alle rust het genezingsproces te stimuleren. Qeaux Qeaux Joans was in topvorm. Het zou mooi zijn als dat de komende tijd ook weer meer in Nederland te horen was, want dit was een prachtig concert.