Loading...
Albums

Nick Kerkhoff Quartet – Here and Now

Het debuutalbum is altijd een mijlpaal in de loopbaan van iedere artiest en wat is het dan fijn als er zo’n geslaagde plaat tevoorschijn komt als ‘Here and Now’. Bassist Nick Kerkhoff heeft een heerlijke relaxte jazzy vibe laten registreren in de opnames en dat komt prachtig tot zijn recht op de plaat. Door deze relaxte sfeer komen de momenten dat het intenser of urgenter is met meer cachet naar voren. Voor het album werkte hij samen met Jesse Schilderink op saxofoon, Emanuele Pellegrini op piano en George Panaite op drums. Opmerkelijk, met Pellegrini werd nog niet eerder samen gespeeld voor de opnames, maar diens pianospel integreert naadloos in het geheel. Nick Kerkhoff is een jonge bassist die zich na het afronden van het conservatorium vooral gericht heeft op het ontwikkelen van zijn eigen projecten. Hij heeft de tijd genomen, ook door het deelnam aan andermans projecten of in gelegenheidsformaties, zo trad hij bijvoorbeeld op met veel muzikanten zoals saxofonist Arnan Kaemingk en de Iers/Duitse drummer Markus Strothmann om maar een paar namen te noemen naast zijn werk als basdocent in Hengelo, om zijn eigen stijl te ontwikkelen. Die stijl in eigen composities weergeven is het doel waarna Nick Kerkhoff streeft en dat is, getuige dit album ‘Here and Now’, meer dan gelukt. De titel van het album verwijst naar dit moment, het nu, maar ook het vastleggen van een momentopname. De acceptatie van jezelf. Het verwijst naar de drempel waar je over moet om jezelf te overtuigen dat je werk goed genoeg is om uit te brengen. Uiteindelijk is het antwoord op die vraag die Kerkhoff zichzelf stelde bevestigend beantwoord en dan kunnen we alleen maar onderstrepen. “Here and Now’ is een fijn toegankelijk album. Mooi om intensief naar te luisteren, maar ook voor een zomerse avond van te genieten met een glas wijn en de klanken je gewoon te laten omringen. Het is instrumentaal album, dat van start gaat met het lekkere titelnummer. Een opmaat naar de rest van het album als een monster van wat komen gaat, maar ook een nummer dat ferm op eigen benen staat. Vlot pakt het de aandacht, maar als de saxofoon van Schilderink zijn intrede doet, wordt het relaxter, tot piano en bas hiermee in discussie gaan. ‘Intro’ is een bas solo, dat voortgaat in ‘Almada’, geïnspireerd door een zangeres war Kerkhoff mee optrad en wiens stem hem raakte. Een prachtige song, waar de zang is vervangen door de saxofoon. In ‘Last Train Home’ is een beetje bluesy soul te horen, wat een fijn melancholie oproept. ‘Could Have Been You’ is een love story, maar op het verkeerde moment en verkeerde tijd, het nummer keert later, kort, in een andere versie terug. Tot de mooiste nummers van het album hoort ‘Siluae’. Een nummer over een festival in Duitsland waar Kerkhoff speelde, waar het optreden werd getroffen door een immense storm met nare gevolgen voor veel bezoeker, waarbij niet het iedereen het vege lijf kon redden. Op respectvolle en ingetogen wijze worden zij geëerd in dit nummer en blijft het een baken als herinnering aan de kwetsbaarheid van het leven en hoe snel zaken een dramatische keer kunnen nemen. Een eerbetoon is ook ‘Leaves’, maar dan voor een dierbare opa, een nummer dat ook troost bied. Een schitterend stuk, waarin de liefde voelbaar is. Nick Kerkhoff komt hiermee niet alleen met een sterk album, maar ook met een belofte voor de toekomst. We kunnen meer van dit fraais verwachten.