Loading...
Recensies 2022

Mooie dromerige sound van Eliën is prachtig

GRONINGEN – De ster van Eliën is rijzende. Ze toert door Europa in haar busje om mooie kleine intieme concerten te geven en staat deze dagen ook weer op haar thuishonk, want ze zal optreden tijdens Eurosonic / Noorderslag. Afgelopen zomer was ze één van de artiesten die zich presenteerde tijdens Noorderzon in het Noorderplantsoen in Groningen. Eliën is kunstenares en singer songwriter Élénie Wagner. Deze Nederlandse artieste werd geboren in een klein Duits dorpje waar zingen een voorname bron van vermaak was. In Nederland werd ze aanvankelijk frontvrouw van een band, maar ook theatermaakster en dat bracht haar naar Groningen. De zangeres is iemand die nadenkt over haar liedjes en ze een diepere betekenis probeert te geven. Haar album ‘All’ is ontstaan terwijl ze met het kunstenaarscollectief ZUHAUSE door Europa trok in een busje en zich daarbij als doel stelde om de mensen die buiten de algemene norm vielen, een Alien zeg maar, te ontmoeten en over die ontmoetingen een plaat te maken. Een ambitieus plan waarbij ze zichzelf als Eliën ook buiten die norm plaatste om zo objectiever te kunnen kijken. De reis werd een avontuurlijke tocht waarbij sneeuwstormen, autopech en andere ontberingen werden doorstaan, maar het leverde ook veel andere perspectieven en veel schoonheid op die terug kwamen op het album. Op het Noorderzon podium liet Eliën zich begeleiden door toetsenist Daniël van der Duim. Wellicht door de strakke tijdseisen, maar nu en dan had ze haar nummer best nog wat mogen ondersteunen met verhalen van die reis en wat de achtergrond van de nummers is. Haar introducties waren nu charmant en uitnodigend, maar hadden nog wat diepgang mogen hebben. Het optreden begon met een nummer uit een verder verleden. ‘Things to Remember’, zacht en dromerig opent het nummer zich traag. Een opmerkelijke keuze, want hoewel een heel mooi nummer, brengt de zangeres tegenwoordig vooral Nederlandstalig werk uit. Ook de in 2021 verschenen EP ‘Naar het Blauw’ is Nederlandstalig. Je zou denken dat juist dat werk dan centraal staat, maar omdat de zangeres ook veel internationaal aan de weg timmert is het ook handig om je Engelstalige materiaal te blijven spelen. ‘Blauw’ volgde. Een nummer waarom ook een korte film is opgenomen die op diverse filmfestivals is getoond vertelt het verhaal van een jong stel dat wegen zoekt om samen te zijn. Een prachtig gegeven dat indringend wordt ingevuld en ook op een zonnig Noorderzon podium een mooie weergave kreeg. Krachtiger ging het verder in ‘De Overkant, dat zich erg mooi toonde en ‘Soms’ was dan weer in mooi contrast dromerig met prachtige zang en had een contemplatief karakter. Terug naar het Engels in ‘Levitation’ waarin de zang uitgesprokener en dwingender was en het nummer wat verhevens  gaf met een mooie opbouw. Dit was ook een nummer geschreven in de camper. Het mooiste nummer had Eliën bewaart tot het laatst. Het fantastische ‘Westenwind’ begon met rustige zang, welhaast gesproken woord met een fijne beat, maar dit lied groeide in robuustheid en indringendheid, waarbij ze bewees dat ze niet alleen overtuigde in haar mooie dromerige sound, die erg mooi is, maar ook uit een ander vaatje kan tappen.. Een heel fijn optreden en een mooie staalkaart van het kunnen van Eliën.