Loading...
Recensies 2017

Jagd laat weten dat ze er zijn

LEEUWARDEN – Wellicht de meeste tijd in de opbouw werd door Jagd nog besteed aan de installatie van een enorm lichtbord met daarop de bandnaam. Hier stond een band met de ambitie om te laten zien dat ze er waren. Prima. Das belangrijk en daar is de Popronde ook voor. Voor artiesten die weten hoe de vinger op te steken en te zeggen: Ja hier ben ik. In Neushoorn was Jagd bij de Popronde Leeuwarden één van die vingeropstekers. De Amsterdamse formatie onderbouwde dat met een prima set. De band rondom zangeres Nanne van der Linden en met op bas Luuk Meijer, als gitarist Jos Neering en drummer Timo Mes heeft een lekkere stevige sound waarbij niet altijd vol stoom vooruit wordt gegaan, maar die juist ook in fijne rustige nummers tot ontplooiing kwam. Met ‘Ritalin’ diende Van der Linden haar publiek direct een flink medicijn toe. Een rustige, maar toch krachtige opening. Jammer was dat door de korte tijd gereserveerd voor afbouw van de voorgaande act en de opbouw van Jagd er weinig tijd overbleef voor een degelijke soundcheck. Hierdoor werden de toch met de nodige power uitgeruste stembanden van de zangeres vooral in het begin overstemt door de band. Jammer, want Van der Linden liet horen dat ze uitstekend kan zingen, hoewel ze moet oppassen haar zang goed vast te houden en goed te blijven zingen. Na de opening was het met ‘Airlock’ dat een nog een rockendere en stevigere weg werd ingezet. Een hoofdrol voor de baslijn van Luuk Meijer was er in ‘Parlay’. Deze vooral uit de piratenwereld afkomstige term voor overleg tussen vijanden is tevens de titelsong van de eerste EP van dit Amsterdamse gezelschap dat een jaar geleden uitkwam en die in begin volgend jaar naar verwachting een opvolger gaat krijgen. Jammer was dat er nauwelijks introducties waren van de nummers, zelfs als het even stil viel op het podium. Met ‘Peer Pressure’ en ‘Red Sensation’ werd toegewerkt naar het einde dat erg goed en mooi werd ingezet met ‘Amber’. Aan het einde van dat nummer verscheen onopvallend de stagemanager met zijn 5 minuten bord voor het podium en besloot de band om met ‘Do Something’ de nieuwe singel als afsluiter te spelen. Inmiddels was de zang van Van der Linden uitstekend te horen en dat was fijn in dit krachtige en stevige nummer. Een lekker rockende formatie die nog iets meer mag bewegen op het podium. In Nanne van der Linden heeft de band een goede zangeres die nog verder in haar rol mag groeien. De band speelt prima en strak, met veel aandacht voor de bas en dat is een mooie eigen interpretatie met veel van de rockbandjes die toch zwaar leunen op gitaar. Het mag nog net even wat rauwer en vanzelfsprekender. Toch een hele fijne band die vast nog meer tot zijn recht komt met meer ruimte en tijd.