Loading...
EurosonicRecensies 2020

Intrigerende mix bij Ierse Fehdah

GRONINGEN – “No Its My Turn”, klonkt het gretig bij de aanvang van het concert van Fehdah. Zelf bewust nam de Ierse haar plaats in op het podium. Soms echter heeft hoe je een artiest ervaart heel erg veel te maken met plaatsing in de time-line van een festival. Als je als een meer ingetogen electro pop artieste net na een flamenco en latin gezelschap bent ingeroosterd geeft dat het concert van je een heel andere beleving. Het concert van de Ierse Fehdah had daar een beetje mee te maken. Het publiek was nog hyper en werd dan getrakteerd op een stil luisterliedje als ‘Home’ van een artieste die vooral over haar knopjes gebogen staat verborgen achter een enorme bos haar. Direct contact maken is dan even gewoon een klus bleek op Platosonic dat de Ierse Eurosonic deelneemster nog voor haar eigenlijke showcase in het Platform theater had kunnen verleiden tot een optreden in de Coffee Company in Groningen. Fehdah is de vertegenwoordiger van de Ierse Future Afro Soul en deelde al het podium met artiesten als Hiatus Kaiyote, Taylor McFerrin, Kamaal Williams, IAMDDB en de sinds hun memorabele Noorderzon optreden in Groningen ook geliefde Tank and the Bangas. Een dame met naam dus die een boeiende achtergrond combineert in intrigerende muziek. Fehdah is Emma Garnett. In zich combineert ze Ierland en Sierra Leone, waarbij de invloeden van de muziek uit de Sahel landen ook haar sound beïnvloeden, zoals de Wassoulou-muziek. Daarnaast maakt ze ook gebruik van de ideeën opgedaan tijdens haar astrofysica studie waardoor er bewust of onbewust ook en ruimtelijke sound ontstaat. Dit perst ze allemaal in hiphop- en elektronische muziek om het plaatje zo ver mogelijk compleet te maken. De opbouw van haar set was dus niet zo handig. Beter was het geweest om met een krachtige song te beginnen, maar ook ‘Home’ met een intrigerende wisselwerking tussen de muziek en haar relaxte zang was mooi. Erg lekker was ook ‘Day in Shock’. Fehdah is multi-instrumentaliste en wisselde moeiteloos tussen knopjes en gitaar. Een ander boeiend aspect is dat Fehdah het Engels combineert met het Ierse dialect van Dublin en het Afrikaanse Krio. Soms verwart dat, maar het houdt je ook scherp luisterend naar wat deze artieste je probeert te vertellen. De afsluiting met ‘Butterfly’ was fantastisch. Dit was net even wat meer uptempo, wat meer pit met een sterk rapdeel en die mooie soulstem van Fehdah die nu uitstekend tot zijn recht kwam. Ook dit een mooie tegenstelling, want het liedje is een slaapliedje, maar ook een strijdkreet voor haar jonge nichtjes. Een intrigerende mix die met band en een podium voor haar zelf vast nog beter tot haar recht komt. Haar debuut EP ‘Like No Other’ is zo langzamerhand aan een opvolger toe en daar kijken we naar uit.