Loading...
Recensies 2019

Feathers and More maakt mooie dwarsdoorsnede invloeden

APPELSCHA – Feathers and More was komen lopen naar Openluchttheater De Koele in Appelscha. Nee, niet vanuit Antwerpen, maar de Belgische formatie had tot Assen de trein genomen en daarna de benenwagen. Wie de loopbaan van zangeres Ingrid Veerman volgt weet dat deze Vlaamse wel vaker te voet of op andere lichamelijke inspanning vereisende manieren naar haar optredens gaat. Dat deed ze al toen ze solo door de wereld trok, lachende erbij vertellende dat ze op zoek was naar de juiste man, maar die heeft ze inmiddels gevonden in Oswald Martens. Nu loopt, fiets en treint het duo door de wereld met banjo en gitaar op de rug en een fraaie selectie liedjes in de knapzak. Het eerste dat het duo uit deze knapzak nam was ‘Three Dollar Boots’ een fraaie song van Ingrid Veerman uit de tijd dat ze nog solo was en dat ging op ook op voor de volgende song ‘Star Car’, wat een herinnering was aan een mooie nacht met de geest van wijlen Gram Parsons in diens woonplaats tijdens een reis door de Verenigde Staten. Het zijn liedjes die bewijzen dat Veerman prima songs kan schrijven. De set werd een soort half om half mix van eigen liedjes en een zeer gevarieerde greep uit andermans werk. Voor het Spaanse ‘El Viaje’ een cover over een luchtballon schoof Jan Kuiper aan op accordeon op dit door De Kortsluiting uit Oosterwolde georganiseerde evenement, waarvoor duidelijk een flink publiek was. In dit nummer was voor het eerst ook echt de samenzang tussen Veerman en Martens te horen. Daar was wat vreemds mee. In dit nummer paste dat niet samen, maar op andere momenten ging dat juist uitstekend met elkaar. Een duidelijke reden hiervoor ontbrak, maar wat meer consistentie hierin zou de optredens van Feathers and More versterken. Muzikaal was het prima met Veerman veelal op banjo en Martens op gitaar. In de Spaanse sferen ging het verder met ´Benicadel´, een berg in Spanje, waarop beide samen dit lied schreven en Veerman bekende dat sinds ze de liefde gevonden had, het schrijven van liedjes toch een zwaardere opgave was. Hierna volgde een aantal covers. Paul Simon kwam langs, even als het Shawn Camp en Guy Clark nummer ´Magnolia Wind´. De meeste nummers werden prima aangekondigd, maar af en toe had Veerman toch de neiging om iets te veel te vertellen over en eigenlijk voor vrienden. Iets dat ze beleefd had met Welmoed en Bill Chambers had gezongen. Daar moeten wat meer handen en voeten aankomen als het begrijpelijk wil blijven voor het hele publiek. Erg mooi was de cover ´Dagger Moon´ van Dead Moon. Het geeft ook wel aan de verschillende achtergronden van beide en was zo een mooie dwarsdoorsnede van de invloeden. Ingrid Veerman werd van punkvoorvrouw in Bossen & the Lipstick Painters tot met bijpassende hoed optreden country zangeres en Oswald Martens maakte eerder deel uit van The Flatland Billies met Americana. De eigen roots werden niet vergeten met ´Kikker` dat eigenlijk ´Aan de Oevers van de Schelde´ heet in het Antwerps. Prachtige nummers als ´Black´ werden afgewisseld met liedjes als ´Redemtion Song´ die nog een drukker omhoog mochten hebben voor het uiteindelijk eindigde bij ´The Ferryman´ in dit concert dat hele mooie momenten kende.