Loading...
Interviews 2020

Elure: “Als ik schrijf, dan denk ik nooit aan het publiek”

CARTAGENA – Dat het Mad Cool Festival in Madrid dit jaar op losse schroeven stond was uiteraard al snel duidelijk toen Spanje helaas één van de meest getroffen landen in deze Corona Pandemie. Een prachtig affiche stond er voor de komende dagen met daarop ook de naam Elure. Elure is een Spaanse progressieve rock band met grunge invloeden uit Cartagena, één van die vertegenwoordigers van die prachtige en zeer gevarieerde en goede musicscene die Murcia en Spanje deze dagen heeft. Elure bestaat uit Carlota Ágatha, die het gitaar spel en de zang voor haar rekening neemt die eerder in onder andere The Stuffs speelde en ook als singer-songwriter te boeken is. Betsabé Sánchez is bassiste. We kennen haar ook van de band Wonder. Muaré Sullivan raakt de drums op krachtige wijze en combineert dat met het maken van audiovisuele producties en fotografie. We zoeken de band thuis op met in acht neming van de regels in Spanje op pandemie gebied, maar dat kan een goed gesprek niet in de weg staan. Carlota Ágatha Rosique Conesa vertelt over de band en wat het niet door gaan van Mad Cool voor Elure betekend, als we toch een beetje voor deze zomer de festivalspirit in leven willen houden door met bands die zouden optreden af te spreken.

“Hola”, klinkt het enthousiast als we Carlota Ágatha zien, toch wat gespannen voor het eerste Engelstalige interview, “Het gaat erg goed met ons. We hebben geluk gehad. Het zijn momenteel harde tijden waarin we leven, wie had ooit gedacht dat we een pandemie zouden meemaken? Dat is idioot!!. We zijn nog druk bezig met reorganiseren van alles wat we deze zomer hadden gepland met de band. Het is een heel andere zomer geworden. Zonder twijfel zou het optreden tijdens Mad Cool Festival voor ons het hoogte punt zijn geweest. Dat was een gouden kans. Ik was al bezig om een ticket te kopen, toen Mad Cool met ons contact opnam of we wilden spelen. Ik was echt helemaal in shock. Dat gebeurde allemaal naar aanleiding van een persbericht dat ik heb verzonden rondom de video van ons nummer ‘Worthless’. Een nummer dat op onze komende EP ‘Fly and Sigh’ zal staan. Deze EP maken we verder af deze periode, maar alles is even stil komen te staan. We hebben wel geprobeerd ons voordeel te doen met Social Media, omdat we op dit moment nog niet op het podium kunnen staan. Daarnaast hebben we onze nieuwe single ‘Diamond Person’ uitgebracht, wat we al in de agenda hadden staan voor de pandemie. We hebben besloten die desondanks toch uit te brengen en we zijn nu bezig met nieuwe muziek die hopen wij binnenkort uit te kunnen brengen.”

Ook op andere manieren heeft deze tijd zijn weerslag. “Ik twijfel altijd of op de goede weg zijn, juist ook deze periode, als band. We kijken altijd naar zaken om te verbeteren, betere promotie, betere liedjes, concerten en alle andere aspecten waarmee je als band te maken krijgt. We doen het op een manier die praktisch is, maar waar we ook in geloven.” Voor we de pandemie als gespreksonderwerp laten liggen en als fijn bruggetje naar de muziek informeren we of deze tijd vol emoties ook creatief het één en ander heeft opgeleverd. “Het is waar, tijdens de quarantaine hebben onze gedachten en gevoelens vrij spel gehad. Het was frustrerend om te zien hoe al onze plannen in duigen vielen en dat wij en niemand eigenlijk wist hoe het allemaal verder zou gaan met de band en met ons ieder afzonderlijk. Alles is heel verwarrend. Achter een band als de onze schuilt veel werk en veel enthousiasme, dat is iets wat je elke dag weer motiveert. Deze situatie doet je echter hulpeloos voelen. Het is toch uit de hand gelopen. Ik heb deze tijd fases gehad, waarin dit een rol speelde, maar ook tijden dat ik met enthousiasme nieuwe liedjes schreef en ze zelf produceerde hier thuis. Op dat soort momenten zijn we toch aan de slag gegaan met alles wat er nog aan bandwerk lag en wat gedaan moest worden.”

Het schrijven van de liedjes pikken we eruit als volgende gespreksonderwerp om van Corona naar muziek te komen. Heeft Elure een proces? Hoe pakken ze het aan. Carlota Ágatha gaat verzitten, neemt een slok en gaat van start. “Ik begin meestal met de tekst. Ik schrijf vaak over bepaalde situaties, waar ik zelf in verzeilt ben. Vooral in het begin werd ik altijd erg geïnspireerd door dingen die in mijn eigen leven speelden. Ik schreef over aangelegenheden die mij raakten en over de wereld in het algemeen en de fundering waarop die is gebouwd. De laatste tijd ben ik ook meer begonnen met het schrijven over de mensen om mij heen. Over wat zij meemaken en waar ze onder lijden. Schrijven is een manier om toch stoom af te blazen en je hoofd leeg te maken. Muzikaal begin ik om vanuit de tekst in melodieën te denken. Ik probeer akkoorden uit en bouw de liedjes. Dan uiteindelijk komt het terecht in de oefenruimte, daar voegt ieder van ons zijn deel toe en soms resulteert dat nog in kleine veranderingen in de structuur van een liedje. Als ik eerlijk ben”, vertelt ze verder als we vragen hoe het is om dergelijke heel persoonlijke zaken met een groot publiek te delen, “als ik schrijf, dan denk ik nooit aan het publiek dat het hoort of leest, dat schrijf ik alleen maar. Ik denk dat veel mensen zich wel kunnen identificeren met de teksten. We hebben allemaal dingen meegemaakt, of zitter er midden in, in ons leven, waardoor we dezelfde emoties voelen. Ik geloof hoe eerlijker je bent, hoe beter de boodschap overkomt.”

Muzikaal wordt dit gegoten in een robuuste progressieve rocksound, waarin de grunge absoluut is terug te horen. Een lekkere festival band, die best ook wel eens in Nederland te bezien en beluisteren mag zijn. “In het begin werden we heel erg beïnvloed door bands als Radiohead en Muse en we wilden echt die kant op, met een natuurlijke progressieve sound. In de loop der tijd is dat nogal geëvalueerd en is onze stijl veranderd sinds we ons eerste album ‘Annomally’ uit brachten, maar de essentie van dat begin kun je nog in onze muziek terugvinden. We wilden van ‘Annomally’ een soort van presentatie maken. Ons voorstellen aan het publiek, onze komst aankondigen. Bij het album brachten we ook de eerste single uit ‘How About You’ en daarbij een videoclip, waardoor we echt de aandacht kregen van het publiek. Er komt binnenkort dus nog een EP uit. Die willen we echt uitbrengen, want sinds het album is er veel veranderd en we willen onze vooruitgang vastleggen op deze nieuwe EP. Daarop staan ook onze nieuwste singles ‘Winter Paradise’, ‘Worthless’ en ‘Diamond Person’. De data waarop we het zouden afronden stonden al vast, maar door het Corona virus hebben we dat moeten verschuiven. Weet je”, klinkt het dan ineens super enthousiast, “we maken het snel af en houden je op de hoogte. Veel andere nieuwe plannen hebben we nog niet, we willen nog een aantal dingen uitbrengen en we hopen op betere tijden.”

We eindigen met het begin om dan toch weer terug te komen bij de aanleiding. Carlota Ágatha keert terug naar haar jeugd en schetst het begin van Elure. “Ik ben vroeger vooral geïnspireerd door mijn muziek leraar en mijn broer om me te verdiepen in de muziek. Mijn broer is ook een zanger en van hem heb ik veel geleerd. Dankzij mijn muziekleraar ben ik voor het eerst op een podium terecht gekomen. Ik heb in de loop van de tijd verschillende bands opgericht voor het tijd was voor Elure. Dat voelde als mijn definitieve band en de formatie waarin ik het meest mijn persoonlijkheid kwijt kon. Het is geen gemakkelijke weg geweest. We hebben veel meegemaakt. Veel mooie dingen, maar ook zaken waardoor je je afvroeg of je wel door moest gaan. We hebben nooit opgegeven. Ik heb altijd gezegd dat consistentie de sleutel is om te krijgen wat je wil. We hebben altijd onze optredens zelf georganiseerd. Ik heb zoveel e-mails verzonden. Ik heb veel geleerd om zaken te regelen voor de band. Ik heb Photoshop onder de knie gekregen, ik weet hoe ik persberichten moet schrijven, hoe we liedjes moeten opnemen en videoclips maken en nog veel meer, dat heeft ons heel geld gekost, maar het is altijd gelukt om het te doen. Ik ben ook heel blij met al die mensen in de muziekindustrie die ons hebben geholpen. Ik wil eigenlijk afsluiten met het bedanken van Javier Arnaiz, de directeur van het Mad Cool Festival. Het vertrouwen dat hij ons gaf om op zijn festival te spelen, dat geeft ons enorm veel kansen en die gaan we pakken.” Hopelijk zet Arnaiz Elure ook weer op de editie 2021 van het Mad Cool Festival en wie weet zijn er ook Nederlandse festival programmeurs die eens Elure intypen in hun zoekmachine.