Loading...
Recensies 2021

Contrasten maken Luwten prachtig op Noorderzon

GRONINGEN – Het sfeervolle decor van het Noorderplantsoen op deze pandemische editie van Noorderzon in Groningen vormde een prachtig podium voor Luwten. De band rondom voorvrouw Tessa Douwstra bestaat uit oudgedienden Ralf Pouw op onder andere bas en op toetsen Shana Bossmann en betrekkelijk nieuwkomer, hoewel na twee jaar je dat ook niet echt meer kan zeggen, drummer en synths Joost Wesseling. Luwten heeft recent de plaat ‘Draft’ uitgebracht. Een plaat die uitstekend is ontvangen en een verder groei van de artiest Tessa Douwstra laat zien. Hoe mooi kan het dan zijn om één van de eerste optredens met dit album, haar tweede plaat na haar debuutalbum uit 2017, te geven op een plek waar ze veel goede herinneringen aan heeft. Muzikaal werd de zangeres namelijk gevormd in bands als Wooden Saints, maar ook op het Noorderzon festival, waar ze menig zomerse augustus avond doorbracht rondom de vijver en luisterde naar bands op ’t Dok. Deze keer is dat podium er niet, maar het nu gebruikte Apollo podium was bij uitstek geschikt voor de muziek van Luwten en bood intimiteit en contact met het publiek. De show opende met de band die één voor één, het podium opkwamen en ‘Draft’ inzetten. Folktronic of Indie-folk is de genre aanduiding die wel wordt gebruikt voor de muziek van Luwten. Altijd een moeilijk vehicle dergelijke genre aanduidingen, maar ze zijn nog zeker bruikbaar voor Luwten anno 2021. Een rustige, maar intense opening met zware tonen die fijn contrasteerden met de prachtige stem van Luwten die soms fluisterend, soms hoog, maar steeds prachtig en vol emotie haar liedjes brengt. In de neerdalende duisternis worden de liedjes prachtig uitgelicht door de Noorderzon techneut aan de knoppen, met Douwstra vaak half in de schaduw, wat een beetje mysterie meegeeft aan de liedjes. ‘Haircut’ is ook nog betrekkelijk bedeesd, maar ‘Don’t Be a Stranger’ is verwarrend en prachtig, met een progressie die je op de verkeerde voet zet en mooie tegenstellingen tussen flink uitpakken en verstilde momenten, dat je toch even denkt van wow, waar gaat dit heen en de band je weet te verrassen. In haar verhaaltjes mag Douwstra nog wat losser worden en af en toe ook best van het script afwijken. Wat ze vertelt doet ze goed, zoals het verhaal over Noorderzon, maar zo nu en dan mag het best nog wat inhoudelijker over de liedjes en nog iets meer zo van haar ziel blootgeven. Het maakt het ook voor het publiek makkelijker om daar emotioneel in te investeren. ‘Element of Surprise’ is zo’n song waarin vooral haar stem prachtig in de hoge tonen tot zijn recht komt en ook in ‘Full Well’ staat de zang centraal, maar dan door heel verschillende vaak tegengestelde zanglijnen van band en leadzang in een stevig nummer. De set is wat dat betreft prima in elkaar gezet, want de kaders tussen de nummers zijn helder, wat het publiek attent houdt. Het schitterende en emotioneel diepgravende ‘Sleeveless’ is dan namelijk een rustig lied, wat volgt op een robuustere song. In de tweede helft van het concert gaat er nog een schepje boven op. Het fantastisch mooie ‘Indifference’ verdient de aantekening hoogtepunt met verve van het mooie synth intro van dit heftige nummer tot het deels gesproken einde van dit lied. ‘Airport’ weet zich te onderscheiden door de donkere tonen met de contrasterende hoge zang en is ook erg mooi. Dan verdwijnt de band van het podium en blijft alleen Tessa Douwstra over met een gitaar. Een mooie inleiding doet ze voor ‘Call me In’ over hoe dit lied tot stand is gekomen in de galm van een huis en prachtig speelt ze het solo. Met band is ‘Stand Still’ dan ook erg mooi, waarna het eindigt met het vlotte ‘Control’. In de aankondiging van het laatste nummer vertelt de zangeres dat dit niet het einde hoeft te zijn. Dat kwam wat overbodig en geforceerd over, want dat ovationele applaus dat een toegift afdwingt, had ze allang verdiend. Dat toetje kwam er dus via het sterke ‘Go Honey’ en het mooie meer uptempo ‘Stopwatch’. Lekker eigenzinnig en prachtig gaat Luwten haar eigen weg en pepert haar liedjes met die fantastische contrasten. Nog iets meer bravoure zou haar goed doen, want ze mag vertrouwen op haar werk en op de beheersing van haar ambacht. Luwten was prachtig op Noorderzon.