Loading...
Recensies 2016

Boeiend concert van Spain in Vera

GRONINGEN – Spain, de band rondom Josh Haden, stond in 1995 voor het laatst in Vera in Groningen. Meer dan 20 jaar later was het gezelschap terug in het Groninger poppodium met een nieuw, erg goed, album in de bagage. Op het podium is het altijd maar de vraag hoe de trage muziek van Spain tot zijn recht komt. Helemaal als blijkt dat de liedjes ook nog lang worden uitsponnen met veel instrumentale intermezzo’s. De conclusie kan zijn; eigenlijk best prima. Dat had te maken met een setopbouw waarover nagedacht was. Spain begon met het traagste nummer van de dag ‘The Depression’ en voerde heel langzaam het tempo op. Via ‘Battle of Saratoga’ en ‘Lorelei’ werd het steeds krachtiger. Mooi was aanvankelijk ook hoe al door tokkelend en geluidjes maken muzikaal bruggetjes werden gelegd tusen de nummers waarbij even ruimte was om te stemmen of om gitaar te wisselen. Pas halverwege het concert was er naast zang ook daadwerkelijk tekst van Haden. Hij refereerde eraan dat het zolang geleden was. Even later iets over het nieuwe album en helemaal op het einde een dank woord. Een verlegen mens, die ook vaak van het publiek zich afkeerde als hij even niet moest zingen met zijn beperkte, maar mooie stem, om met de rug naar het publiek toe zijn bas te spelen. In de loop van het concert kwam er steeds meer pit in de zaak. ‘I Lied’ kwam iets minder uit de verf, maar met het prachtige ‘Ten Nights’ en het lange met fraaie gitaarstukken uitgebreide ‘Ray of Light’ werd dat moeiteloos recht gezet. Fraai waren ook ‘Station 2’ en ‘One Last Look’ beide van het nieuwe album. Naar het einde toe werd de sound steviger en steviger wat resulteerde in een sterke versie van ‘From The Dust’. Niet alleen in country en jazz staat Spain zijn mannetje, maar ook in rock. De toegift was een geval op zich. In lengte deed het weinig onder voor het concert zelf. Dat was voornamelijk te danken aan ‘World of Blue’, een nummer dat experimenteel meanderde en in zijn pracht, improvisatie en kracht minstens 20 minuten duurde. ‘Everytime I Try’ was korter, maar ook het prachtige ‘Spiritual’ werd voldoende tijd gegund. Nog één keer nam Haden het woord voor het dankwoord en om ‘For You’ op te dragen aan de bezoekers. Spain was het twintig jaar wachten waard. Een eigenzinnig concert.