Loading...
Albums

Bella Yaga – Slipped from a Subtle Skin

Het zijn niet de meest luchthartige onderwerpen die de band Bella Yaga op hun debuutalbum ‘Slipped from a Subtle Skin’ aanpakken. De voornaamste inspiratie voor dit album vormde een aantal overlijdens in de omgeving van de songwriter van de band Anna Johnson en het zelfonderzoek dat de zangeres hierbij deed naar overgang, genezing, vergankelijkheid en sterfelijkheid en daarmee direct in verband natuurlijk het leven zelf. Naast Johnson als zangeres, pianiste en gitariste bestaat deze theatrale Indie-Folk band uit Alana Horton als percussionist, Alia Jeraj als zangeres, Joni Griffith met haar viool en zaag en tenslotte Peter Morrow op gitaar en bas. Het album begint rustig op ‘Water Underground’ tot de vocalen inzetten voor een gewijde sfeer en halverwege barst ineens het liedje los met sterke harmonieën en zo ontwikkelt het lied zich tot een prachtige opening met sterke zanglijnen en wisselende emoties. Zo mogelijk nog mooier is ‘Green Exhale’, wederom met fraaie zang en stemmen die een alternatieve route nemen en daarmee het lied op een nog hoger niveau brengen. Ook nu een nummer dat diverse emoties oproept en net als het hele album delicaat is als het leven zelf. De hoofdrol is voor de zang, waarbij elk bandlid zijn bijdrage levert. Zo ook op het iets vlottere ‘Spell’. Het zijn fantastische luisterliedjes van dit gezelschap uit Minneapolis Minnesota in de Verenigde Staten. Niet alleen om te luisteren, ook de album art van Maggie FitzGibbon is prachtig. Met ‘Waxen’ wordt het tempo er weer uitgenomen met vooral een mooie piano begeleiding en een grote transparantie. Het mooiste nummer van het album is ‘Glow on Your Hand’. De nummers zijn erg beeldend en dat is niet verwonderlijk, want voor het schrijven van de liedjes heeft Johnson ook kunst en het theater als referentie genomen. Johnson heeft dan ook een opleiding in de kunst gehad, maar het schrijven van liedjes bleek niet te onderdrukken als uitlaatklep. Gelukkig maar, want het levert een prachtig album op, sterke, haast onopvallende muzikale begeleiding en fantastische harmonieën. Het was een album dat er bijna niet geweest was, want vlak na het afronden van dit album ging alle instrumenten en de oefenruimte van de band verloren in een grote brand. Gelukkig is er toch dit album, met liedjes die op een subtiele wijze veel te vertellen hebben, op zowel een persoonlijk als universeel niveau. Heerlijk tot en met de afsluiting. Via nummers als ‘Beheaded’ en ‘Fishernets’ gaat het naar het einde. Charlotte Calvert is op (Gloworm), de afsluiting van het album, te gast als zangeres. Een hele fijne kennismaking met deze formatie en hun prachtige en beeldende liedjes.