Loading...
Recensies 2015

​Roos Galjaard en Sebastiaan Wiering vormen mooie combinatie

STEENDAM – Met een gitaar en cello zo’n mooi en vol geluid maken. Het is een prestatie die Roos Galjaard en Sebastiaan Wiering leverden op het podium Peter en Leni in Steendam. Voeg daarbij een mooie samenzang, prima solozang en degelijke liedjes en alle ingrediënten voor een geslaagde avond met het Groninger duo zijn aanwezig. Tijden het concert veel liedjes van het nieuwe album dat Galjaard en Wiering dit najaar uitbrachten, maar om ‘op te warmen’ een ouder nummer ‘Stormy Waters’ en dat was, ondanks de titel van het nummer, een bedeesde opening. De vaart kwam er in met stevigere ‘Tattoo City’. Met ‘Treu’ was er de eerste gelegenheid voor Sebastiaan Wiering om zijn cello vaardigheden te etaleren. De Groninger multi-instrumentalist, die naast het duo met Galjaard ook in Swinder en Kinetophone zijn kunnen toont, is een meer dan vaardig en erg creatief bespeler van zijn instrument. Op basis van een klassieke scholing treedt hij de cello wetten soms met voeten, maar met reden, want het resultaat is vaak prachtig. ‘Treu’ was door Galjaard geschreven met haar zoon in gedachten en dat was in het lied te horen. Voor de pauze was ‘Boy’ het hoogtepunt. Net als ‘Treu’ een lied gezongen met urgentie en overtuiging, een lied dat dwingt tot luisteren. Een ander hoogtepunt was ‘I am Water’. Een lied dat, geheel ten onrechte, haast nooit op de setlist van het duo staat. Een fout die ze nooit meer mogen maken. Foei, wat een geweldig en gevoelig nummer. Mooi gebracht door het duo. De introducties van Galjaard en Wiering waren wisselend. Het ene nummer werd keurig volgens het boekje ingeleid en het volgende nummer alleen met een kreet. Bijvoorbeeld ‘Hey!’ Een uitstapje naar Afrika, aldus Galjaard, maar dat werd niet verder uitgediept, waarbij de vele bekenden in het publiek er toe leiden dat informatie al wel bekend werd verondersteld. Andere nummers, zoals ‘Dancing Along’ kregen wel dat mooi verhaal mee. Het concert was prima opgebouwd. Mooie kleine gevoelige liedjes werden afgewisseld met nummers waarin het rockelement in de stem van Galjaard boven kwam. De Groningse met roots in Bodegraven en Swaziland heeft een mooie heldere stem, waarmee ze zowel in de kleine folkliedjes als in de stevigere nummers prima voor de dag kwam, fijn ondersteund door de stem van Wiering. Aan het einde dreigde het even af te vlakken met een aantal rustige liedjes, maar gelukkig sloot het duo af met het fijne en krachtige ‘Do They Know’. Het publiek riep Galjaard en Wiering terug voor meer. Dat kregen ze met ‘Do Care’. Een sterk Groninger duo.